بررسي ارتباط سطح پروژسترون ميدسيكل با ميزان موفقيت در سيكل‌هاي IuI

Abstract

هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط سطح پروژسترون میدسیکل با میزان موفقیت در سیکل های IUI می باشد. روش كار: در این مطالعه مقطعی تحلیلی، پیامد درمان در 200 سیکل IUI مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های دموگرافیک بیماران، سطح پروژسترون در زمان تزریق HCG، تعداد فولیکول های بالای 16 mm و ضخامت اندومتر و میزان بارداری کلینیکال ثبت گردید. جهت بررسی بهتر، سطح پروژسترون به سه دسته کمتر از 5/0، 5/1-5/0 و بالای 5/1 ng/dl تقسیم شدند. نتایج: میانگین سنی زنان برابر 38/4±70/29 سال بود. به ترتیب 5/24%، 56% و 5/19% دارای سطح پروژسترون زیر 5/0، 5/1-5/0 و بالای 5/1 ng/dl بودند. میزان بارداری کلینیکال برابر 5/27% بود. موارد با بارداری مثبت به طور بارزی سطح پروژسترون پائین تری داشتند (31/0±88/0 در برابر 80/0±11/1، 04/0=p). بطور بارزی، بیشترین میزان بارداری در سطوح پروژسترون 5/1-5/0 نسبت به سطوح زیر 5/0 و بالای 5/1 ng/dl روی داد (42% در برابر 2/12% در برابر 2/5%، 001/0p<). هیچ ارتباط بارزی بین سطح پروژسترون با ضخامت اندومتر (r=-0.130, p=0.06) و تعداد فولیکول بالای 16 میلی متر (r=-0.05, p=0.44) وجود نداشت.