نمایش پرونده ساده آیتم

dc.contributor.advisorحیدری, فریبا
dc.contributor.advisorعبدلی اسکویی, شهرام
dc.contributor.authorشریف, سید امیر عباس
dc.date.accessioned2019-08-04T07:03:41Z
dc.date.available2019-08-04T07:03:41Z
dc.date.issued1396en_US
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/60362
dc.description.abstractمطالعه حاضر با هدف بومی سازی راهنمای بالینی درمان سپسیس نوزادی بر اساس فراوانی عامل میکروبی و ارزیابی اثربخشی آن در بخشNICU بیمارستان الزهرا تبریز انجام گرفته است. روش کار: این مطالعه شامل دو قسمت بود که در قسمت ابتدائی آن پروتکل های درمانی سپسیس استخراج و سپس بومی سازی صورت گرفت و در قسمت دوم مطالعه، ارزیابی پروتکل استخراج شده انجام گرفت. نوع مطالعه در قسمت دوم، کارآزمایی قبل و بعد بود که بر روی نوزادان بستری در بخش NICUبیمارستان الزهرا تبریز انجام گرفت. حجم نمونه لازم در هرگروه با استفاده از نرم افزار GPower و با اطمینان 95% و توان 80%، 300 نفر به دست آمد. این 300 نوزاد در دو گروه قبل و بعد از مطالعه به صورت تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفتند. در طول بستری نوزاد در صورت شواهد سپسیس، درمان با آنتی بیوتیک بر اساس گایدلاین انجام شد و چک لیستی شامل عوارض کوتاه مدت شامل مرگ، ترخیص و انتقال، ابتلا به انتروکولیت نکروزان درجه 2، ابتلا به سپسیس و کل روزهای دریافت آنتی بیوتیک و مدت اقامت در بیمارستان و اطلاعات باکتریولوژیک مربوط به باکتری¬ها توسط دستیاران تکمیل و ثبت گردید. داده¬های بدست آمده از مطالعه با روش¬های آماری مانندآزمون مقایسه میانگین برای گروه¬های مستقل و آزمون مجذورکای یا آزمون دقیق¬فیشر و محاسبه نسبت خطر با فاصله اطمینان 95 درصد با استفاده از نرم¬افزارSPSS.16 مورد بررسی و تجزیه¬و¬تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه بیانگر شیوع بیشتر استافيلوكوك كوآگولاز منفی در نوزادان مبتلا به سپسیس در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله بود. در گروه قبل از مداخله، کشت خون مثبت 22 مورد(4/1% سپسیس زودرس و 2/6% سپسیس دیررس) و در گروه بعد از مداخله20 مورد ( 1% سپسیس زودرس و 8/5% سپسیس دیررس)بود. تعداد نوزادان فوت شده قبل از اجرای گایدلاین 40 نفر و بعد از اجرای گایدلاین به 17نفر کاهش یافت که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (001/0=p). تعداد نوزادان با NEC در گروه اول 11 نفر بود که این مقدار در گروه دوم به 4 نفر کاهش یافت اما این اختلاف معنی دار نبود (063/0=p).تعداد نوزادان با سپسیس دیررس در گروه اول 18 نفر و در گروه دوم 17 نفر بود و این اختلاف معنی دار نبود (763/0=p). مدت زمان بستری در گروه اول در حدود 38/16 روز و در گروه دوم 75/17 روز بود و این اختلاف از لحاظ آماری معنی¬دار نبود.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکیen_US
dc.subjectراهنمای بالینیen_US
dc.subjectدرمان آنتی بیوتیکen_US
dc.subjectعامل میکروبیen_US
dc.subjectسپسیس نوزادیen_US
dc.titleبومی سازی راهنمای بالینی درمان سپسیس نوزادی بر اساس فراوانی عامل میکروبی و ارزیابی اثربخشی آن در بخش NICU بیمارستان الزهراen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorحسینی, محمد باقر
dc.identifier.docno609190en_US
dc.identifier.callno9190en_US
dc.description.disciplineنوزادانen_US
dc.description.degreeدکترای فوق تخصصیen_US
dc.citation.reviewerحسینی, محمدباقر
dc.citation.reviewerعبدلی اسکویی, شهرام
dc.citation.reviewerمصطفی قره باغی, منیژه
dc.citation.reviewerموسوی, سیدهادی
dc.citation.reviewerمیرنیا, کیوان
dc.citation.reviewerعبدی نیا, بابک
dc.citation.reviewerیگانه دوستی, سعداله


فایلهای درون آیتم

Thumbnail

این آیتم در مجموعه های زیر مشاهده می شود

نمایش پرونده ساده آیتم