بررسی اثرات درمان متیل پردنیزولون در بیماران با آسیب های حاد طناب نخاعی: مطالعه مرور نظام مند

Abstract

مطالعه مرور نظام مند حاضر با هدف استنباط یک نتیجه گیری جامع در راستای برطرف سازی اختلاف نظرها بر سر اثربخشی داروی متیل پردنیزولون در بهبودی بیماران ASCI انجام گرفته است. مواد و روش ها: ابتدا با مد نظر قرار دادن مفاد لحاظ شده در بیانیه PRISMA (Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analysis)، جستجوی جامعی در منابع الکترونیک انجام گرفت. پس از تعیین کلید واژه های جستجو به صورت "Methylprednisolone"، "Spinal Cord Injury"، "Acute OR Traumatic"، جستجو بدون هیچ محدودیت خاصی در بازه زمانی تاریخ مبداء این منابع الکترونیک تا 1/8/2018 صورت گرفت. کلیه مطالعاتی که با زبان انگلیسی، در مطالعه وارد شدند. یافته ها: در مطالعه Bracken، عوارض معنی دار آماری، پنومونی و سپسیس شدید در پیگیری 6 هفته ای گروه درمانی متیل پردنیزولون 48 ساعته (48M) می باشد و این در حالیست که در مطالعه Pointillart، هیپرگلایسمی تنها عارضه آماری معنی دار، در ارتباط با گروه درمانی دارای رژیم متیل پردنیزولونی است. با توجه به مطالعه Bracken، در گروه 24M، 42/5 %، در گروه 48M، 18/7 % و در گروه 48T، 02/6 % بیماران و به طور کلی 31 مورد از 499 بیمار، معادل 21/6 % و در مطالعه Pointillart، 5 مورد از 106 بیمار معادل 71/4 % فوت شده اند که آمار نسبتا بالایی است آن هم در شرایطی که تاثیرگذاری این درمان پذیرفته شده نیست.