بررسی وضعیت موجود نظام استاد راهنما در دانشکده دندانپزشکی تبریز و ارتقاء آن در راستای آموزش پاسخگو

Abstract

مقدمه: مشاوره امری ضروری و مؤثر در فرآیند تحصیلی دانشجویان محسوب می‌شود. مشاوره و راهنمایی توسط اساتید راهنما در طول دوره تحصیل، دانشجویان را در غلبه بر مشکلات، دستیابی به اهداف آموزشی و کسب موفقیت یاری خواهد نمود. مشاوره و راهنمایی ناکافی در دستیابی دانشجویان به اهداف آموزشی و حرفه ای ایجاد اختلال نموده و بدین صورت ممکن است آنها از منابع مناسب جهت رفع نیازهای آموزشی خود استفاده ننمایند. روش کار: در این مطالعه تحلیلی-مقطعی برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پژوهشگر ساخته پس از تایید روایی و پایایی توسط منابع علمی مرتبط استفاده شد. پرسشنامه از 20 سوال، شامل 10 سوال که اختصاص به چالش ها و موانع موجود و 10 سوال مختص راهکارهای مرتبط برای چالش ها و موانع موجود در مسیر اجرای طرح استاد راهنما و ارتقای آن در راستای آموزش پاسخگو می باشد. پرسشنامه در اختیار 80 نفر از اعضا هيئت علمی دندانپزشکی تبریز و 120 نفر از دانشجویان دندانپزشکی تبریز قرار گرفت. نتایج با استفاده از روشهای آمار توصیفی، آزمونهای تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه و یا معادل ناپارامتریک آن آزمونهای یو من ویتنی و آزمون کروسکال والیس آنالیز شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 17 انجام شده و سطح معنی داری در این مطالعه P<0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: پایایی پرسشنامه مربوط به چالش ها و موانع از دیدگاه دانشجویان 53% و از دیدگاه اساتید 79 % بود. همچنین پایایی مربوط به راهکارهای پیشنهادی از دیدگاه دانشجویان 81% و از دیدگاه اساتید 86% گزارش شد. یکی از مهم¬ترین موانع از دیدگاه دانشجویان مربوط به تجربه ناموفق سالهای گذشته استاد راهنما در دلسردی آنها بوده است که نزدیک به 84% گزارش شد. گزینه بعدی که از نظر 68% از دانشجویان دارای اهمیت زیاد گزارش شد، نبود یک سیستم مدیریتی بود. همچنین نتایج مربوط به ارائه راهکار از دیدگاه دانشجویان مشخص کرد که گزینه کارگاه¬های توجیهی در راستای پیشبرد اهداف مشاوره بیشترین فراوانی (تقریباً 81%) را در اختیار داشت. یکی از مهم¬ترین موانع از دیدگاه اساتید در رابطه طرح نظام استاد مشاور، مربوط به عدم صداقت دانشجو با استاد (با فراوانی 85%) بوده است. همچنین راهکار پیشنهادی در خصوص چالش¬ها از نظر 84% از اساتید، تخصیص زمان کافی برای دانشجو از طرف استاد مشاور عنوان شد. نتیجه گیری: وجود استرس در بخش¬های مختلف دانشگاهی بخصوص بالینی، و ترس از برخوردهای تحقیرآمیز اساتید و پرسنل همواره یکی از دغدغه¬های دانشجویان در آموزش بالینی بوده و هست و مانع جدی در ایجاد اعتماد به نفس و یادگیری دانشجو در محیط بالینی به شمار می¬رود که اهمیت توجه مسئوولان آموزشی به فراهم نمودن محیط آموزشی مناسب را نشان می¬دهد.