بررسی میزان رضایت بیماران از مهارت های ارتباطی دندانپزشک- بیمار دستیاران در بخش های دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

زمینه تحقیق: برقراری ارتباط موثر با بیماران به عنوان یکی از مهمترین مهارت های بالینی دندانپزشکان برای دستیابی به تشخیص صحیح,دارای اهمیت زیادی است و این مطالعه یه ارزیابی میزان رضایت بیماران از مهارت های ارتباطی دستیاران رشته های مختلف در دانشکده دندانپزشکی تبریز پرداخته است هدف: تعیین میزان رضایت بیماران از مهارت های ارتباطی دندانپزشک-بیمار دستیاران دانشکده دندانپزشکی تبریز در سال 98-1397 می باشد. روش مطالعه: این مطالعه یک مطالعه مقطعی است که در سال 2019 انجام شد.ابزار جمع آوری داده هاپرسشنامه نسخه پایا و روا ترجمه شده در خصوص ارزیابی میزان رضایتمندی بیماران از مهارت های ارتباطی دندانپزشک و بیمار بود.تعداد 151 نفر از بیماران دستیاران رشته های مختلف در این مطالعه شرکت کردند.از بیماران خواسته شد تا میزان رضایت خود را به 10 مهارت ارتباطی در قالب 10 پرسش بر اساس معیار لیکرت 7 تایی از خیلی ضغیف تا خیلی عالی پاسخ دهند.داده ها با نرم افزارSPSS20 تجزیه و تحلیل شد,از آزمون های توصیفی و تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون استفاده شد. نتایج: میانگین امتیاز رضایت بیماران از مهارت های ارتباطی دندانپزشک-بیمار دستیاران 15.56 ± 52.72 محاسبه شد.ارتباط بین امتیاز رضایتمندی بیماران با سطح تحصیلات آنان معنی دار بود ولی با جنسیت و میزان درآمد آن ها ارتباط معنی داری مشاهده نشد.مدل های رگرسیونی میزان پیش بینی کنندگی متفاوتی را برای هریک از مهارت ها نشان دادند. بحث و نتیجه گیری: در این پژوهش میانگین امتیاز رضایت بیماران از مهارت های ارتباطی دندان پزشک و بیمار دستیاران بخش های دانشکده دندانپزشکی در حد متوسط بود.برگزاری دوره های آموزشی و ارزیابی مهارت های ارتباطی به عنوان جز اصلی کوریکولوم های آموزشی موجود قرار گیردتا منجر به تقویت عملکرد بالینی بر اساس تشخیص صحیح و افزایش میزان رضایتمندی بیماران از مهارت های ارتباطی دندانپزشک و بیمار شود.