ارتباط میزان دریافت انرژی و درشت مغذیها درطی روزه داری ماه رمضان با پروفایل میکروبیوتای مدفوع و سطح اسید بوتیریک سرم

Abstract

زمینه و هدف: میکروبیوتای روده متشکل از ده ها هزار میلیارد میکروارگانیسم است که شامل حداقل 1000 گونه از باکتری های شناخته شده می باشد. بر اساس مطالعات دو شاخه اصلیFirmicutes و Bacteroidetes در سلامتی و عملکرد های مختلف متابولیسم بدن میزبان نقش بیشتری را دارند. مطالعات اخیر نشان داده اند که ترکیب میکروبیوتای روده پیشگویی کننده ی خوبی از ابتلا به برخی بیماریها مثل بیماریهای قلبی عروقی، دیابت، چاقی و بیماری‌های سیستم ایمنی می باشند. از طرفی الگوی غذایی و گرسنگی مانند روزه داری توانایی غالب کردن الگوی خاصی از میکروبیوتا و متابولیت های انها مانند بوتیرات را در روده میزبان به شکل بالقوه دارا میباشد. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات سطح بوتیرات سرمی و میکروبیوتای روده طی روزه داری ماه رمضان میباشد.

مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 30 نفر [24 نفر مرد(80 درصد) و 6 نفر زن(20 درصد) ] با میانگین سنی 57/41 سال از زنان و مردان سالم که تصمیم گرفته بودن در طی ماه رمضان روزه بگیرند انتخاب و پس از اخذ رضایت نامه شرکت در مطالعه وارد مطالعه شدند، روز قبل و در روزه های انتهایی روزه داری ماه رمضان نمونههای خون و مدفوع از آنها گرفته شد. همچنین اندازهگیریهای تنسنجی شامل قد، وزن اندازه گیری وBMI آنها محاسبه گردید و پرسشنامه مشخصات فردی و الگوی غذایی نیز در هر دو مقطع زمانی تکمیل گردید. سطح سرمی بوتیرات به روش GC-Mass و جمعیت میکروبیوتای روده با استفاده از Real time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. دادههای آماری حاصل از مطالعه با استفاده از نرمافزار SPSS و روشهای آماری تحلیلی توصیفی مورد تجزیه قرار گرفت و سطح معناداری کمتر از 05/0 درنظر گرفته شد.

یافته ها: در طول مطالعه 30 نفر کل مطالعه را تکمیل نمودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که روزه داری ماه رمضان باعث کاهش قابل توجهی در وزن و BMI گردید(05/0 P<). دریافت انرژی و درشت مغذی ها در طی ماه رمضان در مطالعه حاضر نیز کاهش یافت(05/0 P<). سطح سرمی بوتیرات در طول ماه رمضان به طور معنی داری از 18/0 ± 23/0 میکرومول به 16/0 ± 46/0 میکرومول افزایش یافت (05/0 P<). همچنین، فراوانی باکتریهای Bacteroides و Firmicute پس از ماه رمضان به ترتیب 21 و 13 درصد افزایش یافت (05/0 P<). سطح سرمی LDL-C، HDL-C و کلسترول تام پس از روزه داری ماه رمضان به طور قابل توجهی کاهش یافت(05/0 P<) با این حال، کاهش سطح FBS و TG از نظر آماری معنی دار نبود(05/0 P<). نتیجهگیری: با توجه به اثرگذاری روزهداری ماه رمضان بر افزایش فراوانی باکتری های Bacteroides و Firmicutes در روده و افزایش سطح بوتیرات سرمی ممکن است نقش مهمی در ارتقاء سلامت داشته باشد. با این حال، نیاز به مطالعات بیشتر برای رسیدن به نتیجه قطعی ضروری است.