Show simple item record

dc.contributor.advisorامین مظفری, فاروق
dc.contributor.authorسهیلی هروان, امین
dc.date.accessioned2019-03-14T06:11:38Z
dc.date.available2019-03-14T06:11:38Z
dc.date.issued1397en_US
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/59842
dc.description.abstractچکیده: مقدمه: درک عمیق رفتارهای بیماران و خانواده آن‌ها حین انتظار کشیدن در بخش اورژانس جهت ارائه مراقبت فردی با رویکرد کل‌نگر و برآورده کردن انتظارات و مهیا نمودن دانش جدید، امری محوری بوده و ارتقای درک مراقبین سلامت در این زمینه، می‌تواند به‌صورت بالقوه در تسهیل انتظار کشیدن، برطرف نمودن بسیاری از انتظارات معقول، افزایش رضایتمندی، ارائه مراقبت‌های اورژانسی باکیفیت و بهبود پیامدهای بیماران کمک‌کننده باشد. لذا مطالعه حاضر با رویکرد کیفی به‌منظور کشف، درک و توصیف فرهنگ انتظار کشیدن در بخش اورژانس انجام گردید. مواد و روش کار: مطالعه حاضر با رویکرد مردم نگاری متمرکز و بر اساس 12 گام روش اسپردلی (1980) Developmental Research Sequence در بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز انجام گردید. مشارکت‌کنندگان شامل بیماران، همراهان آن‌ها، اعضای تیم درمان و سایر افراد دخیل در ارائه خدمات مراقبت سلامت بودند که برای انتخاب آن‌ها از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده شد. نمونه‌گیری تا بررسی کامل موضوع و نیل به اشباع داده‌ها ادامه داشت. روش جمع‌آوری داده‌ها نیز تلفیقی از سه روش مشاهده مشارکتی، مصاحبه مردم نگارانه و بررسی اسناد موجود بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نسخه 12 نرم‌افزار MAXQDA در 4 مرحله تحلیل مردم نگاری حیطه، توکسونومیک، کامپوننشیال، و تماتیک صورت گرفت. یافته‌ها: با تجمیع وجوه اشتراک و فهرست بندی نهایی درمجموع 1142 کد، 119 مفهوم اولیه، 31 درون‌مایه فرعی، 12 درون‌مایه اصلی، و شش الگوی فرهنگی پدیدار گردید که این الگوها عبارتند از: (1) بیماران و همراهان آن‌ها در سایه کم‌اطلاعی، زمان را با بلاتکلیفی سپری می‌کنند؛ (2) همراهان اضافی خود را مکلف به تداوم حضور کنار تخت بیمار می‌دانند؛ (3) تداوم حضور همراهان اضافی، تسهیل گرِ گاه بازدارنده اقدامات بخش است؛ (4) نقصان همدلی بر دریافت و ارائه خدمات اورژانس سایه افکنده است؛ (5) کنش های مراقبتی درمانی ”بیماری محور“ می باشند؛ و (6) تیم درمان برای جبران نقصان‌ها و تأخیرهای کاری به خودسازمان‌دهی پویای امور می‌پردازند. نتیجه‌گیری: درمجموع ازآنجایی‌که امروزه بیماران و خانواده‌های آنان خواستار برخورداری از هر دو بعد فنی و شخصی-عاطفی مراقبت می‌باشند، یافته‌های این مطالعه می‌تواند مقدمه‌ای جهت برنامه‌ریزی در راستای نزدیک نمودن میزان تطابق کیفیت و ویژگی خدمات هتلينگ و خدمات مراقبت سلامت با نیازها، توقعات و ترجیحات بیماران و همراهان آن‌ها فراهم نماید. همچنین استفاده از پزشکان یا پرستاران باتجربه و پاسخگو به‌عنوان رابط بیمار/همراه، شفاف‌سازی فرآیند ارائه خدمات مراقبت سلامت برای بیماران، تدوین دستورالعمل ارائه مراقبت فرهنگی شایسته، و فرهنگ‌سازی در سطح جامعه جهت افزایش آگاهی عمومی نسبت به ماهیت بخش‌های اورژانس و خدمات مراقبت سلامت ارائه‌شده در آن‌ها ازجمله اقداماتی هستند که می‌تواند منجر به خوشایندتر شدن تجربه انتظار کشیدن و افزایش رضایت‌مندی به‌عنوان خلاصه‌ای از همه تجربیات بیماران و همراهان آن‌ها شوند.en_US
dc.language.isofaen_US
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و ماماییen_US
dc.relation.isversionofفارسیen_US
dc.subjectکلید واژه ها: انتظار کشیدن، بخش اورژانس، مردم نگاری متمرکز، فرهنگen_US
dc.titleفرهنگ انتظار کشیدن در بخش اورژانس: یک مطالعه قوم نگاری متمرکزen_US
dc.typeThesisen_US
dc.contributor.supervisorحسنخانی, هادی
dc.contributor.supervisorشمس وحدت, صمد
dc.identifier.docnoپ757en_US
dc.identifier.callno757en_US
dc.contributor.departmentآموزش پرستاریen_US
dc.description.disciplineپرستاریen_US
dc.description.degreeدکتراen_US


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record