بررسی وضعیت تغذیه با استفاده از روش ارزیابی جامع فردی بیمار و ارتباط آن با برخی متغیرهای دموگرافیک و بالینی در بیماران سکته مغزی در تهران

Abstract

مقدمه و هدف: یکی از مهمترین اصول درمان بیماران مبتلا به سکته مغزی، بررسی وضعیت تغذیه است. سوءتغذیه از عوارض رایج این بیماران است که بر بهبود و وضعیت خروجی بیماران اثرگذار است. هدف از مطالعه، بررسی ارتباط پرسشنامه ارزیابی جامع فردی بیمار (Subjective Global Assessment (PG-SGA) Patient-Generated) با متغیرهای بیوشمیایی، هماتولوژیک، روش تغذیه، سطح معلولیت و خروجی بیمار است. روش: این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که در 380 بیمار مبتلا به سکته مغزی بستری در بیمارستان-های رسول اکرم و فیروزگر تهران انجام شد. اطلاعات در دو بخش؛ اولیه (دموگرافیک و بالینی) هنگام پذیرش و تغییرپذیر (سطح معلولیت و هوشیاری، متغیرهای تنسنجی، بیوشیمیایی، هماتولوژیک، تغذیه و خروجی) پایان هر هفته، جمعآوری شدند. وضعیت تغذیه با ابزار ارزیابی جامع فردی (PG-SGA) سنجیده شد و بیماران بر مبنای امتیاز تا 8 و 9 و بیشتر در دو گروه نرمال و سوءتغذیه تقسیم بندی شدند. آنالیز دادهها، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. یافتهها: 8/67 درصد بیماران مرد بودند و میانگین سنی کل بیماران، 0/11±63 سال بود. با روش SGA-PG، 6/83 درصد بیماران مبتلا به سوءتغذیه بودند. 5/94 درصد ترخیص و 5/5 درصد فوت کردند، که همه از گروه سوءتغذیه بودند. میانگین امتیاز PG-SGA در گروه سوءتغذیه 11 بود. بین شاخصهای آلبومین و تری‌گلیسیرید هنگام پذیرش و پایان هفته اول با وضعیت تغذیهای رابطه مثبت معنیدار دیده شد (p<0/05). شاخصهای هماتولوژیک با وضعیت تغذیهای ارتباط معنیدار نداشتند (p>0/05). بین وضعیت تغذیهای با روش تغذیه پایان هفته اول ارتباط معنیدار مشاهده شد (p=0/004). بین دو گروه از بیماران با سطح معلولیت (p<0/05) و وضعیت خروجی (0/001=p) رابطه معنیدار وجود داشت. نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه، به نظر میرسد پرسشنامه PG-SGA، می‌تواند همراه با آلبومین و تری‌گلیسیرید خون، برای سنجش وضعیت تغذیه در بیمارستان به کار برود و در بیماران مبتلا به سکته مغزی نیز گنجانیده شود.