بررسی وضعیت آگاهی از عوامل خطر سرطان و علائم هشداردهنده آن در شهرقروه
Abstract
مقدمه: بخش عمده‌ای از مرگ‌های ناشی از سرطان در کشورهای درحال‌توسعه روی می‌دهد. آگاهی از علائم هشداردهنده و عوامل خطر مرتبط با سرطان می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری و کنترل سرطان داشته باشد.
روش کار: این مطالعه بر مبنای جمعیت به روش مقطعی در سال 1396 در شهر قروه کردستان بر روی افراد 30 تا 70 سال به انجام رسید. پرسشنامه حاوی مشخصات دموگرافیک علائم هشداردهنده و عوامل خطر سرطان مطابق لیست مورداستفاده در منابع قبلی توسط مصاحبه گران آموزش‌دیده از مشارکت‌کنندگان تکمیل گردید.
نتایج: در این مطالعه تعداد 630 نفر افراد 30 تا 70 ساله با میانگین سنی 05/11± 24/46 سال وارد مطالعه شدند. از کل شرکت‌کنندگان در مطالعه، تعداد 296 (47%) مرد و مابقی زن بودند. به‌طورکلی بیشتر مشارکت‌کنندگان 44%، دارای مدرک تحصیلی دیپلم و بالاتر بودند. بیشترین آگاهی در خصوص علائم هشداردهنده سرطان به ترتیب مربوط به "وجود توده و سفتی" (0/73%)، "وجود زخمی که التیام آن طول بکشد" (1/57%) و "اشکال در بلع غذا" (7/51%) بود. کمترین آگاهی در مورد " درد مبهم " و " تغییر در دفع ادرار و مدفوع" بود که کمتر از 30 درصد موارد آگاهی از آن‌ها را اعلام نموده بودند.
و در مورد آگاهی از عوامل خطر، بیشترین آگاهی در این خصوص به ترتیب مربوط به "مصرف سیگار" (7/93%)،"مصرف قلیان" (9/84%)، "ژنتیک" (4/71%) و "استرس" (1/70%) بود. کمترین آگاهی در مورد " مصرف قهوه " و " مصرف گوشت کبابی" بود که کمتر از 21 درصد موارد آگاهی از آن‌ها را اعلام نموده بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر دال بر آن است که میزان آگاهی افراد 30 سال و بالاتر شهر قروه نسبت به علائم هشداردهنده سرطان در حد متوسط است و آگاهی از عوامل خطر در مواردی مانند سیگار بسیار خوب ولی ازنظر عوامل قابل اصلاح مهمی مانند "فعالیت فیزیکی ناکافی"، "چاقی/اضافه‌وزن"، و" مصرف ناکافی میوه و سبزی" بسیار کم است. نقش جنس، سن، تحصیلات و شغل در میزان آگاهی محرز بود. این نتایج نشان‌دهنده نیاز به برنامه‌ریزی مناسب مداخلاتی برای آموزش افراد در خصوص علائم هشداردهنده و عوامل خطر سرطان در این جامعه می‌باشد که این برنامه‌ها باید متناسب باسن و سطح تحصیلات افراد و در سطح وسیع ارائه گردد.