فرمولاسیون و بررسی فارماسیوتیکال امولسیون لیپیدی قابل تزریق وریدی

Abstract

مقدمه: تغذیه وریدی یکی ازمهمترین دست آوردهای پزشکی قرن بیستم محسوب می شود زیرا بسیاری از بیماران درمعرض سوءتغذیه را نجات داده و نشانگر توجه علم پزشکی به تغذیه است. اینترالیپید یک امولسیون روغن درآب O/W)) قابل تزریق می باشد. هدف: هدف از این مطالعه ارائه روشی برای تهیه یک فرمولاسیون مناسب برای فراورده قابل تزریق لیپیدی می باشد. مواد و روش ها: دراین مطالعه 6 نوع فرمولاسیون تهیه و هرکدام در 3دما مورد مطالعه قرارگرفت. فرمولاسیون ها شامل گلیسیرین، میگلیول، لسیتین، آب وروغن دانه سویا بود. ابتدا امولسیون اولیه برای هر6 نوع فرمولاسیون تهیه شد. امولسیون اولیه پس از 48ساعت، درسونیکاتور قرارداده شد تا به تعادل برسد. سپس امولسیون توسط افزودن سدیم هیدروکساید به pH درمحدوده 4/7رسانده شد. سپس امولسیون تهیه شده هموژنیزه شد تا امولسیون پایدار به دست آمد. درمرحله بعد سایزقطره ای امولسیون اندازه گیری شد و درصورتی که اندازه ها درمحدوده نرمال بود مراحل ادامه داده شد. نهایتا میکروامولسیون به 3بخش تقسیم و هربخش دردماهای Oven (40 درجه سانتی گراد)، یخچال (4درجه سانتی گراد) و دمای اتاق (25 درجه سانتی گراد) نگهداری شد. یافته ها: فقط میکروامولسیون هایی که در دمای یخچال در طول مطالعه نگهداری شده بودند پس از مطالعه پایدار بودند. در مورد میکروامولسیون های L5 وL6 که امولسیفایر آن ها Soylecitin می باشد که تا 2سال بعد از تهیه نیز پایداری خود را حفظ کرده بودند و از نظر سایزقطره ای هم در محدوده نرمال بودند (که به ترتیب برابر nm 846و 640 بود). در مورد کشش سطحی با توجه به نتایج، میزان کشش سطحی میکروامولسیون های L5 وL6 کمتراز سایر میکرواموسیون ها و به ترتیب برابر (DYNES/cm 8/22 و 33/24) بود. نتیجه گیری: فرمولاسیون های تهیه شده با امولسیفایر Soylecitin، می توانند تا مدت 2سال در دمای 4سانتی گراد پایداری خود را حفظ کنند.