تاثیر داروی پنتوپرازول بر روی سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در موش صحرایی

Abstract

مقدمه: دوکسوروبیسین دارویی است که در درمان سرطان‌های مختلفی کاربرد دارد اما به دلیل عوارض مختلف که مهم‌ترین آن سمیت قلبی است مصرف آن محدود شده است. داروی پنتوپرازول یک داروی مهارکننده پمپ پروتون (PPI) است که در غلظت‌های بالا توانایی مهار آنزیم H+ ATPase واکوئلی را دارد و این عمل باعث جلوگیری از خروج یون هیدروژن از سلول سرطانی می‌شود. هدف: این مطالعه جهت بررسی اثر پنتوپرازول در کاردیومیوپاتی ناشی از دوکسوروبیسین در موش صحرایی طراحی گردید. روش کار و مواد: 30 موش صحرایی را به‌طور تصادفی در 5 گروه 6 تایی تقسیم کردیم. 1) گروه Control: نرمال سالین را به‌عنوان حامل دوکسوروبیسین دریافت کردند. 2) گروه DOX: DOX 2mg/kg/48h,6doses,ip دریافت کردند. (دوز تجمعی دوکسوروبیسین mg/kg12) 3) گروه Pant: 200mg/kg پنتوپرازول شش تزریق داخل صفاقی. 4) گروهT1: 100mg/kg پنتوپرازول دو ساعت بعد 2 mg/kg دوکسوروبیسین شش تزریق داخل صفاقی. 5) گروهT2: 200mg/kg پنتوپرازول دو ساعت بعد 2 mg/kg دوکسوروبیسین شش تزریق داخل صفاقی. یافته‌ها: تزریق DOX در رت¬ها باعث تغییرات در الگوی ECG و پارامترهای همودینامیکی و هیستولوژی شد (p<0.05). تزریق همزمان دو داروی دوکسوروبیسین و پنتوپرازول موجب بهبود برخی پارامتر های قلبی شد اما پنتوپرازول نتوانست باعث کاهش قابل قبول عوارض قلبی دوکسوروبیسین شود. نتیجه‌گیری: مصرف داروی پنتوپرازول همراه دوکسوروبیسین نمیتواند باعث کاهش عوارض قلبی DOX شود اما چون اثر سوئی بر روی عوارض قلبی دوکسوروبیسین ندارد و در اندک مواردی که اشاره شد باعث بهبود شرایط قلبی ناشی ازDox می¬شود و از طرفی مصرف هم¬زمان این دو دارو باعث اثرهم¬افزایی(synergistic effect ) می¬شود و اثر گذاری دوکسوروبیسین را بر روی سلول¬های سرطانی افزایش می دهد لذا عدم اثر سوء بر عوارض کاردیومیوپاتی دوکسوروبیسین توسط پنتوپرازول و در مواردی بهبود بعضی شرایط یک نتیجه و امتیاز مثبت برای استفاده هم¬زمان این دو دارو با هم برای درمان سرطان است.