بررسی اثر مصرف مزمن عصاره گیاه Marrubium vulgare برعلایم محرومیت از مورفین در موش صحرایی نر

Abstract

مطالعات نشان میدهد که مصرف مزمن مرفین سبب تحریک فعالیت سلولهای گلیا و بدنبال آن افزایش تولید مدیاتورهای پیش التهابی مانند TNFα، اینترلوکینها و محصولات حاصل از فعالیت سایکلواکسیژناز می گردد که احتمالاً یکی از دلائل بروز وابستگی به مرفین می باشد. گیاه Marrubium vulgare به دلیل داشتن اثر مهاری بر آنزیم سایکلواکسیژناز، از افزایش فعالیت این آنزیم که ناشی از ازدیاد فعالیت سلولهای گلیا بدلیل مصرف مزمن مرفین میباشد، جلوگیری کرده و احتمالا موجب کاهش روند بروز وابستگی به مورفین شود. هدف: هدف از انجام این پایاننامه ارزیابی اثر مصرف عصاره گیاه Marrubium vulgare در پیشگیری از بروز وابستگی و کاهش علائم ترک مصرف مورفین در موش صحرایی نر می باشد. روش کار: به منظور انجام این مطالعه ابتدا عصاره متانولی از اندام هوایی خشک گیاه تهیه شد. آزمایشات بر روی موش های صحرایی نر با وزن 275-225 گرم انجام گرفت. براي ايجاد وابستگي از تزریق 9 روزه مرفين به صورت دوز های فزاینده به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دوبار در روز به شکل زیر جلدی استفاده شد و تزریق نالوکسان با دوز mg/kg, i.p.) 4)،در روز نهم انجام و علائم سندرم محرومیت به مدت 60 دقیقه ثبت شد. در گروه های تحت درمان با گیاه Marrubium vulgare، عصاره در سه دوز mg/kg, i.p.) 10،20،40) یک ساعت بعد از تزریق صبحگاهی مورفین به مدت 8 روز تزریق شدند. تزریق نالوکسان با mg/kg, i.p.) 4)، روز نهم انجام گرفت و به مدت 60 دقیقه ثبت شد. نتایج: تزریق عصاره گیاه Marrubium vulgare در دوز mg/kg, ip) 20) با(***p<0.001) و در دوز mg/kg, ) 40) با (**p<0.01) به صورت معنی داری سبب کاهش مجموع علائم سندرم محرومیت در موش صحرایی نر، در مقایسه با گروه دریافت کننده مورفین شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره گیاهMarrubium vulgare دارای اثرات سودمندی در کاهش علائم قطع مصرف مورفین است.