بررسی ارتباط آپنه انسدادی خواب و ایندکسهای توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی

Abstract

آپنه انسدادی خواب (OSA) توسط وقوع تکراری کلاپس مجاری هوایی، مخصوصا مجاری هوایی فوقانی تعریف می¬شود که با افزایش مقاومت مجاری هوایی در طول خواب و کم شدن کیفیت خواب، مشخص می¬شود. روش تشخیصی سفالومتری یک روش آسان، کم هزینه و غیر تهاجمی بوده اما دقت کمتری نسبت به CBCT دارد. درصورتیکه تکینکCBCT مزایایی مانند وجود تصاویر سه بعدی، رزولوشن بالا، و دوز کمتر در مقایسه با CT و لترال سفالومتری دارد در این مطالعه با تلفیق لندمارکها و شاخصهای مورد استفاده در لترال سفالومتری و CBCT به بررسی ارتباط آپنه انسدادی خواب و ایندکس¬های CBCT پرداخته شد. روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی-تحلیلی می¬باشد که با استفاده از تصاویر CBCT 50 نفر (25 نفر مبتلا به OSA و 25 نفر سالم) از مراجعه¬کنندگان به بخش رادیولوژی فک و صورت دانشکده دندانپزشکی تبریز، به تعیین شاخص¬های بیماری آپنه انسدادی خواب پرداخته شد. داده هاي به دست آمده از CBCT در نرم افزار NNT viewer version 2.21 وارد شد. در این مطالعه از افراد مبتلا به OSA و افراد سالم تصاویر CBCT جهت تعیین شاخص¬های میانگین مساحت، میانگین حجم و طول کل مجرای هوایی فوقانی تهیه شد. عرض و اندازه های قدامی خلفی در کوچکترین قطعات آگزیال بدست آمد. همچنین در این مطالعه لندمارکها و شاخص های سفالومتریک شامل SNA، ANB، PNS-p، TgLt، SPAS، IPAS مورد اندازه گیری قرار گرفتند. درنهایت نتایج مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS 17 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: یافته¬های مطالعه ما مشخص کرد که مساحت و طول راه هوایی فوقانی در افراد مبتلا به OSA بیشتر از افراد سالم بود ولی حجم راه هوایی در افراد سالم بیشتر از افراد مبتلا به OSA بود. همچنین طول عمودی و افقی کام نرم نیز در افراد مبتلا به OSA بیشتر از افراد سالم بودند. فاصله قدامی خلفی در افراد مبتلا به OSA کمتر از افراد نرمال بود. میانگین اندازه های SPAS، IPAS و MP/H، اندازه دور گردن و ارتفاع گردن در افراد سالم بیشتر از افراد مبتلا به OSA بوده ولی اندازه شاخص های PNS-P، TgLt و TgHt در افراد مبتلا به OSA بیشتر بودند که شاخص PNS-P و TgLt بین افراد سالم و بیمار باهمدیگر اختلاف معنی¬دار نشان دادند (p<0.05). نتیجه¬گیری نهایی: نتایج نهایی این تحقیق مشخص کرد که مساحت و طول راه هوایی فوقانی در افراد مبتلا به OSA بیشتر از افراد سالم بود بدین معنی که افرادیکه راه هوایی فوقانی بلندتری دارند خطر ابتلا به OSA در آنان بیشتر خواهد بود.