بررسی میزان استئوکلسین بزاقی در افراد سیگاری و غیرسیگاری تحت درمان با ایمپلنت دندانی

Abstract

سیگار یکی از مهمترین عوامل مخاطره آمیز موفقیت ایمپلنت های دندانی است. در برخي مطالعات سطح استئوکلسین بزاق سيگاريها نسبت به غير سيگاريهاي مبتلا به پريودنتيت کمتر گزارش شده است. اين مطالعه با هدف بررسي سطوح استئوکلسین بزاق افراد سيگاري و مقايسه آن با همتايان غيرسيگاري طراحي شده است تا به شناخت بيشتر مکانيسم هاي دخيل در تاثير سيگار بر شروع و پيشرفت شکست ایمپلنت کمک کند. روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، از بیماران دارای ایمپلنت مراجعه¬کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز نمونه بزاق تهیه گردید. در این مطالعه افراد در دو گروه سیگاری (گروه مورد) و غیر سیگاری (گروه شاهد) هر کدام 35 نفر قرار گرفتند. برای اندازه گیری میزان استئوکلسین از کیت مخصوص الایزا استفاده شد. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از روش های آماری توصیفی(میانگین +_ انحراف معیار و فراوانی-درصد) با استفاده از نرم افزار آماری SPSS.17 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که میزان استئوکلسین در افراد سیگاری نسبت به افراد غیرسیگاری پایین¬تر بوده و این اختلاف از نظر آماری معنی¬دار بوده است. بحث: با توجه به نتایج این مطالعه بطور کلی مشخص گردیده است که مصرف سیگار بر تمامی درمان¬های ایمپلنت تاثیر منفی می¬گذارد و یکی از مهم¬ترین عوامل مخاطره¬آمیز در درمان¬های ایمپلنت به حساب می¬آید.