بررسی تاثیر پوزیسیون¬های مختلف حین عمل در ارزیابی میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل و مقایسه پوزیشن¬های مختلف با یکدیگر در بیماران تحت عمل جراحی مرکز آموزشی درمانی شهدا

Abstract

هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تاثیر پوزیسیون های مختلف حین عمل بیماران بر روی تهوع و استفراغ بعد از عمل می باشد. مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی- مقایسه ای پس از تایید کمیته اخلاق و معاونت پژوهشی دانشکده پزشکی تبریز بیماران انتخاب شده در مرکز آموزشی درمانی شهدا براي جراحی تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند. بسته به نوع عمل پوزیسیون خاص آن عمل به بیمار داده شد که شامل وضعیت سوپاین، پرون، لاترال و نشسته بودند. متخصص بیهوشی در انتخاب پوزیسیون حین عمل دخالتی نداشت. پس از عمل بیماران از نظر بروز تهوع و استفراغ و تاثیر متغیرهای دموگرافیک و پایه مورد بررسی قرار گرفتند. نتايج: با بررسی فراوانی مربوط به پوزیشن های مختلف عمل جراحی برای بیمارانی كه تهوع و استفراغ بعد از عمل را درسطوح مختلف تجربه كردند مشخص شد كه 66/43 درصد این افراد در وضعیت supine، 13/21 درصد در پوزیشن Lateral، 72/19 درصد در پوزیشن Prone و 49/15 درصد آنان در پوزیشن Beach chair بودند. روابط معني داري بین اقامت بیمار در ریكاوری و شدت بروز تهوع برای پوزیشن های عمل Prone (sig=0.045) و Beach chair (sig=0.032) گزارش شد. رابطه ای با سطح معني داري قوی بين مصرف آنتی امتیک و شدت شیوع تهوع بيمار براي تمامی پوزيشن ها مشهود بود (sig<0.002) و طبق انتظار مصرف آنتی امتیک به عنوان مداخله گر تاثیر قابل توجهی در شدت وقوع تهوع بعد از عمل بیمار داشت. بر اساس نتايج آماري رابطه معني داري بين سن بیماران و تكرار تهوع بعد از عمل بيمار براي پوزيشن هاي supine،lateral و Prone مشاهده نشد (sig>0.05). اين درحالي است كه شاخص توده بدني و تاثير آن بر تهوع بيمار در پوزيشن Beach chair (sig=0.015) رابطه معني داري ارائه داد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر نقش موثر مدت زمان اقامت بیمار در ریکاوری و استفاده از آنتی امتیک درکاهش شیوع تهوع و استفراغ عمومیت داشت. به نظر میرسد پوزیشن سوپاین بر اساس آمار شیوع تهوع و استفراغ پوزیشat risk می¬باشد همچنین بیماران چاق و مونث در پوزیشن جراحی نشسته به عنوان بیماران در خطر محسوب شده و بهتر است برای آنان روش های پیشگیرانه اعمال شود.