طراحی و روان سنجی ابزار خودارزیابی مهارت بازاندیشی برای دانشجویان علوم پزشکی

Abstract

این مطالعه به طراحی و روان سنجی پرسشنامه ای جهت ارزیابی مهارت بازاندیشی به زبان فارسی برای دانشجویان علوم پزشکی پرداخته است. این مطالعه یک مطالعه اکتشافی است که در سال 1397 و در دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شده است. ابتدا بر اساس مرور متون و پرسشنامه های طراحی شده قبلی و مدل های موجود از بازاندیشی و همچنین نظرات متخصصین و محققین اقدام به تشکیل مخزن گویه ها شد. سپس نسخه اولیه پرسشنامه به 19 نفر از صاحب نظران و 50 نفر از دانشجویان جهت ارزیابی روایی صوری و محتوا و داده شد. جهت ارزیابی پایایی، 48 از دانشجویان مجددا پرسشنامه را با فاصله یک هفته تکمیل کردند. سپس جهت ارزیابی روایی سازه، 151 دانشجو اقدام به تکمیل پرسشنامه نمودند و نتایج با استفاده از نرم افزار های SPSS و AMOS مورد تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی قرار گرفت. شاخص و نسبت روایی محتوا و امتیاز تأثیر (نشانگر روایی صوری) برای پرسشنامه حاصل از این مطالعه به ترتیب 0.91، 0.75 و 4.68 محاسبه گردید. از نظر پایایی نیز، آلفای کرونباخ معادل 0.75 و ضریب همبستگی درون رده ای معادل 0.8 (با حدود اطمینان 95 درصد) محاسبه گردید. از نظر روایی سازه نیز سه عامل برای پرسشنامه شناخته شد که تحت عناوین آمادگی برای بازاندیشی، بازاندیشی حین فعالیت و بازاندیشی پس از فعالیت نامیده شدند .مشخص شد این پرسشنامه قادر به پیش بینی 36.8 درصد از تغییرات رفتار یا فرآیند بازاندیشانه در دانشجویان می باشد. به وسیله تحلیل عاملی تائیدی مشخص شد همبستگی مثبت و معنادار بین سازه های بازاندیشی حین و پس از فعالیت وجود دارد. ولی سازه آمادگی برای بازاندیشی با دو سازه دیگر رابطه منفی دارد و بالعکس.