بررسی میزان اثربخشی "برنامه خومراقبتی آرتریت روماتوئید" بر کاهش علایم بیماری آرتریت روماتوئید در زنان سالمند: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده
Abstract
هدف: شواهد، استفاده از برنامه‌های آموزشی در بین افراد سالمند با بیماری آرتریت روماتوئید را حمایت می‌کند و مداخلات بهداشتی مبتنی بر جامعه در ارتقاء خود مراقبتی بین سالمندان موثر بوده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان اثربخشی برنامه آموزشی خود مراقبتی در بین زنان سالمند با بیماری آرتریت روماتوئید انجام شده است.
روش اجرا: پس از هماهنگی لازم با مسئول مطب و پس از اعمال معیارهای ورود به مطالعه و معیارهای خروج از مطالعه حدود 80 نمونه بصورت تصادفی ساده انتخاب و سپس به روش تصادفی ساده به دو گروه 40 نفره تخصیص داده شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های دموگرافیک، خودکارآمدی آرتریت روماتوئید ( وضعیت عملکردی و سازگاری با درد)، فرم کوتاه افسردگی، منحنی شدت درد و یک سوال خوداظهاری در خصوص میزان قابلیت حرکتی قبل و بعد از انجام مداخله استفاده گردید. برنامه مداخله در قالب شش جلسه آموزشی طراحی و انجام شد.
یافته‌ها: نتایج، پیشرفت آماری معنی داری در خودکارآمدی عملکرد و خودکارآمدی سازگاری با درد در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل نشان داد (000/0>p). بعلاوه کاهش آماری معنی داری در میزان افسردگی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل وجود داشت(000/0>p). ولی هیچ تغییرات معنی داری در میزان شدت درد (498/0=p) و قابلیت حرکتی(362/0=p) زنان سالمند در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل وجود نداشت.
در مجموع تغییرات گروه مداخله به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد بیشتر بود.
نتیجه گیری: یافته‌های مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر نشان داد که برنامه خود مراقبتی آرتریت روماتوئید تاثیر مثبت و معنی داری روی افزایش امتیاز خودکارآمدی و افسردگی نشان داد. لذا اگر این نتایج بوسیله مطالعات آتی تایید گردد، کاربرد برنامه‌های آموزشی و حمایتی می‌تواند جهت کمک و توانمندسازی زنان سالمند برای مدیریت بیماریشان مفید باشد و مسیر را برای داشتن یک سالمند فعال هموار نماید.