فرآیند حفظ منزلت در مراقبت از بیماران بستری و طراحی مدل ارتقاء دهنده آن

Abstract

چکیده: مقدمه: رعایت منزلت بیمار از اجزاء بنیادین مراقبت پرستاری و از حقوق اساسی هر بیماری است. علیرغم اهمیت منزلت بیمار، حفظ این مفهوم انتزاعی در محیط های درمانی تحت تاثیر گروهی از عوامل قرار میگیرد که موجبات نگرش سطحی و مبهم به این پدیده و عدم رعایت شان بیمار را فراهم آورده است. هدف: این مطالعه با تبیین فرآیند حفظ منزلت بیمار در مراقبت از بیماران بستری و طراحی مدل ارتقاء دهنده آن انجام گرفت. روش کار: مطالعه با رویکرد کیفی و روش نظریه زمینه ای انجام گرفت. 35 بیمار همراه بیمار و پرستار از طریق نمونه گیری هدفمند و نظری در بخشهای داخلی و جراحی در پژوهش شرکت کردند. داده ها توسط مصاحبه و مشاهده در طول مدت 17 ماه جمع آوری شد و با روش Strauss و Corbin مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: چهار طبقه اصلی بی کفایتی منابع سازمان، ارتباط غیر اثربخش، بی اعتمادی به پرستار و تقابل شان حرفه ای پرستار با منزلت بیمار، از تحلیل داده ها استخراج گردید. نگرانی عمده مشارکت کنندگان، تحقیر منزلت آنان بدنبال انتظارات برآورده نشده ای بود که تعاملات منفی و نزولی بین بیمار و پرستار و ظهور متغیر مرکزی، انتظارات برآمرده نشده:چرخه تعامل نزولی را در بر داشت. در مرحله دوم پژوهش، مدل حفظ و ارتقاء منزلت بیمار با روش سنتز نظریه ای Avant ,Walker طراحی گردید. نتیجه گیری: این مطالعه‌ نشان داد که فرآیند حفظ منزلت در مراقبت از بیماران بستری بدنبال عوامل تقابل منزلت بیمار با شان حرفهای پرستار، دارای یک چرخه تعامل نزولی است. تدوین راهبردهای متناسب و واقع گرایانه ای برای احترام به منزلت بیمار و شان حرفه ای پرستار باید مورد سنجش و تقویت قرار گیرد.