اثر بخشی بسته آموزش جنسی بر باور و عملکرد جنسی زنان باردار: یک مطالعه کارآزمایی تصادفی کنترل شده

Abstract

چکیده: مقدمه و هدف: بدلیل عدم اطلاع کافی زوجین در مورد روابط زناشویی در دوران بارداری و نبود پروتکل آموزشی مدون در این خصوص و تمایل مسئولین کشوری جهت تدوین و اجرای چنین پروتکلی و محدود بودن مطالعات در این زمینه، این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی بسته آموزش جنسی بر باور و عملکرد جنسی زنان باردار صورت گرفت. مواد و روشها: 88 نفر زن باردار 8-14 هفته بطور تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. در گروه مداخله، آموزش جنسی توسط ماما در دو جلسه سخنرانی و بحث گروهی حدود60 دقیقه ای برای شرکت کنندگان، توزیع کتابچه آموزشی در پایان جلسه اول و پاسخگویی به سوالات زن و همسر وی از طریق تلفن انجام گرفت. به زنان در گروه کنترل، آموزش تغذیه به روشی مشابه داده شد. باور جنسی بر اساس پرسشنامه خودساخته و عملکرد جنسی با استفاده از شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) ارزیابی گردیدند. شرکت کنندگان در چهار مرحله زمانی، قبل از مداخله، 4 هفته پس از مداخله، در هفته های 24-28 بارداری و یکبار هم در هفته های 36-40 بارداری پرسشنامه ها را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-ver13 و آزمونهای مجذور کای، تی مستقل، تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آنالیز کوواریانس، آزمون کوکران و آنالیز رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: تفاوت معنی داری بین گروهها از نظر مشخصات دموگرافیک، میانگین نمرات باور و عملکرد جنسی قبل از آزمون وجود نداشت. پس از آزمون، میانگین نمرات باور در مرحله 1 و 2 بعد از مداخله آموزشی و میانگین نمران کلی عملکرد جنسی در مرحله 2،1 و 3 بعد از مداخله بطور معنی داری بهتر از گروه کنترل بود. چنین تفاوت معنی داری در هر شش بعد عملکرد جنسی یعنی تمایلات جنسی، تهییج جنسی، لوبریکاسیون واژن، ارگاسم، رضایت جنسی و درد هنگام نزدیکی نیز وجود داشت. نتیجه گیری: استفاده از بسته آموزشی طی مراقبتهای روتین پره ناتال توسط کارکنان بهداشتی احتمالا میتواند سلامت جنسی زوجین در طی دوران بارداری را ارتقاء بخشد.