بررسی رضایت مندی مادران از مراقبین زایمانی در طی دوران بستری در زایشگاه های آموزشی و غیر آموزشی تبریز در سال 1388
Abstract
چکیده: زمینه و هدف: رضایت بیمار مفهومی است که امروزه در مراقبت های پزشکی اهمیت بسیار ویژه ای بافته است. رضایت مندی از مراقبت ها یک معیار مهم و متغیری برای سنجش کیفیت مراقبت های بهداشتی شناخته شده است. از آنجا که بهبود کیفیت مراقبت بدون توجه به نظرات و انتظارات بیماران امکان پذیر نیست و ماماها از اعضای اصلی تیم مراقبت های بهداشتی اولیه هستند و نقش مهمی در ارائه مراقبت های قبل و بعد از زایمان را بر عهده دارند، باید از میزان رضایت مددجویان آگاهی داشته باشند. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان رضایت مندی مادران در 4 حیطه ی مراقبتی و حمایتی (جسمانی، ارائه اطلاعات مورد نیاز، اخلاقی و عاطفی) از مراقبین زایمانی در دوران بستری می باشد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقایسه ای است. و در آن 270 نفر از مادرانی که در زایشگاه های الزهراء، طالقانی و 29 بهمن تبریز زایمان کرده بودند مورد بررسی قرار گرفت. مادران شرکت کننده در پژوهش که معیارهای ورود به پژوهش را داشتند به روش سهمی ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه ای که رضایت مندی مادران از مراقبین پروسه زایمانی(از زمان پذیرش در بیمارستان جهت زایمان تا زمان ترخیص از بیمارستان) می سنجید استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری ANOVA.Indepndent sample t-test و همبستگی در نرم افزار آماری SPSS(Ver.13) تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: در زایشگاه های آموزشی میزان رضایت مندی مادران از دریافت اطلاعات مورد نیازشان از مراقبین در مرحله لیبر(59%) و بعد از زایمان(53%) بسیار پایین بود. از نظر حمایت های عاطفی، کمترین میزان رضایت مندی در مرحله لیبر(62/5%) و زایمان(79%) بود. رضایت مندی مادران از مراقبت ها و حمایت های جسمانی و اخلاقی انجام شده در اتاق زایمان و بخش بعد از زایمان در حد بالایی بود و در مرحله لیبر میزان رضایت مندی از مراقبت های جسمانی و حمایت های اخلاقی به ترتیب به 88/5% و 75/5% می رسید و در زایشگاه های غیر آموزشی میزان رضایت مندی مادران از مراقبین در لیبر و زایمان در هر چهار حیطه مراقبتی و حمایتی بالا بود و در مرحله بعد از زایمان مادران تنها از دریافت اطلاعات مورد نیازشان از مراقبین رضایت پایینی را گزارش کردند. رضایت مندی مادران در هر چهار حیطه جسمانی، ارائه اطلاعات مورد نیاز، اخلاقی عاطفی در بین زایشگاه های آموزشی و غیر آموزشی اختلاف معنی داری وجود داشت. به طور که رضایت مندی در زایشگاه های غیر آموزشی بالاتر از آموزشی بود. نتیجه گیری: میزان رضایت مندی مادران از رضایت مندی مادران از مراقبین مرحله لیبر پایین تر از مرحله زایمان و بعد از زایمان بود. که احتمالا وجود تعداد زیاد مراقبین در مرحله لیبر و پر استرس بودن و همراه با درد بودن این مرحله و نیاز مراقبت، حمایت و توجه بیشتر در این مرحله می تواند دلیل این امر باشد. رضایت مندی در زایشگاه های آموزشی نسبت به غیر آموزشی پایین می باشد که این پایین بودن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که شاید علت این نارضایتی ها انجام مراقبت توس تعداد زیاد مراقبین و حضور دانشجویان و انجام مراقبت توسط آن ها باشد. بر اساس یافته ها می توان توجه مسئولین و مدیران خدمات مامایی را به شرایط ایجاد رضایت مندی در زنان معطوف ساخت تا سیاست ها و برنامه ریزی های مراقبتی موجود را در زمینه تامین و ارتقاء سلامت مادران بازنگری، اصلاح و تدوین نمایند.