مقایسه تاثیر شیاف واژینال لاکتو باسیل با قرص واژینال مترونیدازول برپی اچ واژن، علایم و نشانه های واژینوز باکتریال

Abstract

چکیده: مقدمه: واژینوباکتریال نوعی عدم تعادل در اکوسیستم طبیعی واژن است. که به علت رشد بیش از حد باکتری های بی هوازی و همراهی آنها با کاهش لاکتوباسیل ها بوجود می آید و pH به بیش از 4/5 افزایش می یابدpH . طبیعی واژن، بین 3/5 تا 4/5است. واژینوز باکتریال خطر بیماری های التهابی لگن، عفونت های کاف واژن متعاقب هیسترکتومی، غیر طبیعی بودن سیتولوژی سرویکس و زایمان پره ترم را افزایش می دهد. امروزه مقاومت به آنتی بیوتیک ها، سبب افزایش علاقه به درمانهای غیر آنتی بیوتیکی شده است. دو روش غیر آنتی بیوتیکی درمان واژینوز باکتریال عبارتند از:1- درمانهای پروبیوتیکی: فراهم کردن باکتری ها به عنوان مکمل جهت اصلاح لاکتوباسیل در زنان2 - اصلاح با درمانهای اسیدی مانند ژل بافر. هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر شیاف واژینال لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس با قرص واژینال مترونیدازول بر pH واژن، علایم و نشانه های واژینئز باکتریال انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و دو سوکور بود. در مراکز درمانی سرپایی عمومی و خصوصی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1387 انجام شد. از تعداد 300 بیمار، 40 بیمار بصورت تصادفی در گروه شیاف لاکتوباسیل و گروه قرص واژینال مترونیدازول قرار گرفتند. یافته ها: تفاوت قابل توجهی بین گروه مترونیدازول و گروه لاکتوباسیل در کاهش pH واژم وجود نداشت (p=0/118) و میزان بهبود در گروه مترونیدازول 100 و در گروه لاکتوباسیل 75 مشخص شد..(p=0/017) بحث و نتیجه گیری : بر پایه نتایج این مطالعه درمان پیشگیری کننده با لاکتوباسیل بهتراز درمان پیشگیری کننده با مترونیدازول نیست اما در همان محدود قرار می گیرد. با وجود این، مزیت آن عدم استفاده از آنتی بیوتیک به مدت طولانی است.