Show simple item record

dc.contributor.advisorسروش برحقی, محمدحسین
dc.contributor.advisorباباپور, جلیل
dc.contributor.authorفتحی, سپیده
dc.date.accessioned2018-07-16T09:10:06Z
dc.date.available2018-07-16T09:10:06Z
dc.date.issued1384
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/31578
dc.description.abstractچکیده: مقدمه: واژینیت یکی از عفونت های شایع در زنان می باشد و واژینوزباکتریال شایعترین نوع واژینیت در سنین باروری است. زایمان زودرس، ناباروری لوله‌ای، بیماری التهابی لگن و آندومتریت های بعد از اعمال جراحی، پارگی زودرس پرده های جنین، عفونت محل زخم بعداز سزارین در زنان دارای واژینوز شایعتر میباشد. شیوع واقعی عفونت های منتقله‌ از راه جنسی مشخص نیست. گونوره در زنان شایعتر و غالبا بدون علامت میباشد. گسترش بیشتر بیماری در کشورهای در حال توسعه و پیدایش روز افزون مقاومت آنتی بیوتیکی بر اهمیت آن افزوده‌است. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، هزار نفر از زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی تبریز به‌ طور تصادفی انتخاب شدند.ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه‌ای شامل دو بخش بود.بخش اول مربوط به مشخصات فردی -اجتماعی و باروری افراد، نشانه های فعلی، قبلی و سابقه درمان نشانه ها، سوالات بهداشت فردی و مقاربت بود. بخش دوم شامل مشاهدات پژوهشگر هنگام نمونه گیری و نتایج بررسی آزمایشگاهی و کشت بود. سه نمونه از ترشحات واژن و سرویکس با سوآب استریل برداشته شد و جهت انجام تست ویف، مشاهده مستقیم زیر میکروسکوب، رنگ آمیزی گرم و کشت در محیط های انتخابی استفاده گردید. معیارamsel برای تشخیص ابتلاء به واژینوز باکتریال و کشت برای تشخیص ابتلا به گونوره مورد استفاده گردیده است. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی بوسیله نرم افزار آماری spss و با آزمون های مجذور کای، تست دقیق فیشر،t مستقل و رگرسیون لوجستیک تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: در این مطالعه شیوع واژینوز باکتریال ناشی از گاردنرلاواژینالیس ، 9/2 درصد و گونوره صفر درصد بدست آمد. ابتلا به واژینوز باکتریال با مشخصات فردی - اجتماعی رابطه نداشت ولی تعداد زایمان، تعداد زایمان طبیعی، تعداد سقط، استفاده‌ ازIUD، نحوه رعایت بهداشت فردی و بهداشت مقاربت و مدت مصرف آنتی بیوتیک جزو عوامل خطر ابتلا به واژینوز باکتریال بودند. بر اساس یافته های بالینی، سوزش هنگام نزدیکی، رنگ، بو، ظاهر و ph ترشحات واژن، نتیجه کشت گاردنرلاواژینالیس، وجود کلوسل و نتیجه تست ویف با ابتلا به واژینوز باکتریال رابطه معنی دار آماری داشت. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق، تشخیص و درمان واژینوز باکتریال با توجه صرف به نشانه ها روش صحیحی نیست بنابراین انجام انجام آزمایشات تشخیصی به همراه معاینه و مشاهده افراد بویژه قبل از جاگذاری IUD پیشنهاد می شود از آنجا مورد مثبتی از کشت نیسر یا گونوره مشاهده نشد، تکرار بررسی با تعداد نمونه بیشتر در مراکز درمانی عمومی و خصوصی پیشنهاد می شود.
dc.language.isoفارسی
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی
dc.subjectکلید واژه ها: شیوع، واژینوز باکتریال، گاردنرلاواژینالیس، نیسریا گونوره، واژینیت
dc.titleشیوع گاردنر واژینال و نیسریا گونوره و عوامل خطرساز و یافته های بالینی آنها در زنان تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی تبریز،1384
dc.typeپایان نامه
dc.contributor.supervisorایوان بقاء, ریحانه
dc.identifier.docnoپ189
dc.identifier.callno189
dc.description.disciplineمامایی: بهداشت مادر و کودک
dc.description.degreeفوق لیسانس


Files in this item

FilesSizeFormatView

There are no files associated with this item.

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record