| dc.contributor.advisor | منجمد، زهرا | |
| dc.contributor.advisor | حمیدی, اصغر | |
| dc.contributor.author | رضوی القیان, علویه | |
| dc.date.accessioned | 2018-07-16T09:09:38Z | |
| dc.date.available | 2018-07-16T09:09:38Z | |
| dc.date.issued | 1373 | |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/31506 | |
| dc.description.abstract | چکیده: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که به منظور بررسی تاثیر آموزش بر میزان آگاهی مراقبت از خود در بیماران بی حرکت بستری در بخشهای ارتوپدی یکی از بیمارستانهای شهر ارومیه در سال 1372 انجام گرفته است. هدف کلی پژوهش شامل تعیین تاثیر آموزش بر میزان آگاهی مراقبت از خود در بیماران بی حرکت بستری در بخش های ارتوپدی یکی از بیمارستانهای ارومیه بوده و مشتمل بر 4 هدف ویژه می باشد که عبارتند از:1 - تعیین و مقایسه میزان آگاهی مراقبت از خود در بیماران بیحرکت بستری در بخشهای ارتوپدی در مورد پیشگیری از اختلالات پوستی.2 - تعیین و مقایسه میزان آگاهی مراقبت از خود در بیماران بیحرکت بستری در بخش های ارتوپدی در مورد پیشگیری از اختلالات ادراری.3 - تعیین و مقایسه میزان آگاهی مراقبت از خود در بیماران بیحرکت بستری در بخش های ارتوپدی در مورد پیشگیری از اختلالات گوارشی.4 - تعیین و مقایسه میزان آگاهی مراقبت از خود در بیماران بی حرکت بستری در بخش های ارتوپدی در مورد پیشگیری از اختلالات عضلانی، اسکلتی. واحدهای مورد پژوهش را 40 نفر از بیماران بی حرکت (تحت درمان با گچ و تراکشن) تشکیل میدادند که در بخش های ارتوپدی بستری بوده و با روش نمونه‌گیری آسان در ماههای مهر و آبان سال 72 انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات این پژوهش، پرسشنامه خود تنظیمی بود که در دو قسمت، بخش اول حاوی 9 سئوال در رابطه با مشخصات دموگرافیک و 30 سئوال نیز اهداف مطالعه را در بر می گرفت. یافته‌های این پژوهش در 53 جدول و 5 نمودار ارائه شده است و در تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از آمار استنباطی آزمونیt زوج و کای دو و پیرسون استفاده گردیده است. نتایج تحقیق مبین آن است که در رابطه با تاثیر متغیرهای سن، جنس، شغل، تحصیلات، تشخیص، عامل بی حرکتی، روزهای بستری بر میزان آگاهی قبل و بعد از آموزش، آزمون های آماری کای دو و پیرسون مشخص نمود که متغیرهای ذکر شده در اکثریت موارد تاثیری در میزان آگاهی قبل و بعد از آموزش نداشته است. همچنین آزمون آماریt زوج نشان داد با توجه به مشخصات فردی و اختلاف میانگین نمرات قبل و بعد از آموزش برحسب سن، جنس، تحصیلات، شغل، تشخیص، عامل بی حرکتی و روزهای بستری در اکثریت واحدهای مورد پژوهش با اطمینان 95 آموزش بر میزان آگاهی تاثیر نموده است و فرضیه‌های پژوهش نیز مورد تایید قرار می گیرد. در خاتمه براساس یافته‌های پژوهش، پژوهشگر پیشنهاداتی برای کاربرد یافته‌ها و پژوهش های بعدی در زمینه مدیریت خدمات پرستاری، آموزش پرستاری و سایر رشته‌های بهداشتی و درمانی و غیره و همچنین پژوهش، ارائه نموده و پیشنهاداتی نیز در رابطه با ارتقاء سطح سلامتی بیماران ارتوپدی محیط پژوهش متذکر شده است. | |
| dc.language.iso | فارسی | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی | |
| dc.subject | کلید واژه ها: آموزش، آموزش به بیمار، آگاهی، مراقبت از خود، بیمار بی حرکت | |
| dc.title | بررسی تاثیر آموزش بر میزان آگاهی مراقبت از خود در بیماران بی حرکت بستری در بخش های ارتوپدی یکی از بیمارستان های شهر ارومیه در سال- 1372 | |
| dc.type | پایان نامه | |
| dc.contributor.supervisor | عطار پارسایی, فریده | |
| dc.identifier.docno | پ9 | |
| dc.identifier.callno | 9 | |
| dc.description.discipline | پرستاری: داخلی- جراحی | |
| dc.description.degree | فوق لیسانس | |
