مقایسه پیامدهای زودرس دو روش گاواژ متناوب تزریق با سرنگ و نیروی جاذبه در نوزادان نارس: مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی

Abstract

چکیده: زمینه و هدف: نارسی یکی از مشکلات مهم سالهای اخیر می باشد و تعداد نوزادان نارس هر ساله رو به افزایش است. نوزادانی که نارس متولد می شوند بدلیل نقص در هماهنگی بلعیدن، مکیدن و تنفس نیازمند تغذیه از طریق لوله دهانی و یا بینی معدی می باشند. تغذیه گاواژ بلوس متناوب چون از نظر فیزیولوژیکی مناسب تر است و سبب بهبود ترشح هورمونهای معده می شود در بخشهای مراقبت ویژه نوزادان شایع تر می باشد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر جهت مقایسه پیامدهای زودرس دو روش گاواژ متناوب در بین 97 نوزاد نارس 28 تا 34 هفته حاملگی که جهت تغذیه نیازمند گاواژ می باشند انجام می شود. بر این اساس هدف اصلی تحقیق که بین دو روش گاواژ متناوب با نیروی جاذبه وتزریق با سرنگ در نوزادان نارس تفاوت وجود دارد یا نه،بررسی و با نتایج تحقیقات انجام شده مقایسه شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق نشان دادند که در هر دو روش متناوب نیروی جاذبه و تزریق سرنگ، عوارض ناشی از گاواژ (استفراغ، آسپراسیون، دیستانسیون شکم و آنتروکولیت نکروزان) مشاهده نشد، لذا از هر دو روش می توان در تغذیه نوزادان نارس استفاده کرد. به طور کلی در ارتباط با مقایسه دو روش تزریق با سرنگ و نیروی جاذبه در حجم باقی مانده تفاوت معنی داری داری مشاهده نشد.