تاثیر آموزش همتایان بر سازگاری زناشویی و کیفیت زندگی در زنان نابارور مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا

Abstract

چکیده: مقدمه و هدف: ناباروری یک حادثه استرس زا و هیجان آور برای زوجین می باشد که می تواند بنیان خانواده را سست سازد مطالعات تاثیر منفی ناباروری را بر سازگاری زناشویی و کیفیت زندگی، تایید نموده اند. به دنبال جستجوها مطالعه ای که تاثیر آموزش همتایان بر کیفیت زندگی و سازگاری زناشویی زنان نابارور را بررسی کرده باشد یافت نشد، لذا انجام چنین مطالعه ای ضروری بنظر رسید.نوع مطالعه و مشارکت کنندگان و روش کاراین کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 134زن نابارور مراجعه کننده به درمانگاه نازایی انجام گرفت ابتدا افراد حائز شرایط بعد از تکمیل رضایت نامه به روش آسان انتخاب شده و پرسشنامه فردی- اجتماعی و پیش آزمون را تکمیل نموده سپس از نمونه های پژوهش ده نفر از افرادی که سطح سواد دیپلم داشته و از پیش آزمون امتیاز بالاتر از میانه کسب کردند به عنوان سرگروه همتایان انتخاب شده و در طی دو جلسه یک ساعته با فاصله یک هفته آموزش های لازم را دریافت کردند. سایر افراد بطور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل اختصاص یافتند کمک پژوهشگر گروه مداخله را به ده دسته که برای هر کدام بطور تصادفی یک سر گروه تعلق گرفت، تقسیم نمود. گروه آموزش همتایان هفته ای یکبار حداقل بمدت 10 -15 دقیقه با سر گروه تماس تلفنی برقرار کردند. گروه کنترل مراقبت های رایج درمانگاه را دریافت نمودند. سه ماه بعد از پیش آزمون، پرسشنامه های پس آزمون توسط افراد هر دو گروه تکمیل گردید.داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آمار توصیفی و تحلیلی شامل تی زوج، تحلیل کوواریانس و آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بعداز مداخله به دنبال کنترل اثر نمره پایه، تفاوت معنی داری بین دو گروه در میانگین سازگاری زناشویی و کیفیت زندگی مشاهده شد (001/0>p) . مشخصات فردی و اجتماعی و نازایی با تغییر نمره سازگاری زناشویی و کیفیت زندگی در هر دو گروه ارتباط داشت.نتیجه گیریآموزش همتایان باعث افزایش کیفیت زندگی و سازگاری زناشویی زنان نابارور گردید.