بررسی شیوع عوامل خطر قلبی عروقی در پرستاران بخش های مراقبت های ویژه و اورژانس مراکز آموزشی درمانی استان کرمانشاه

Abstract

چکیده: مقدمه: بیماری های قلبی عروقی مشکل سلامت در سطح دنیا میباشد که شیوع آن رو به افزایش است. عوامل متعددی در ایجاد این بیماری ها موثرند از جمله این عوامل: استرس، محیط کاری، سبک زندگی، عوامل خطر زمینه ساز و شغل می باشد. یکی از مشاغل در معرض خطر بیشتر بروز این بیماری ها، شغل پرستاری است. اهمیت مساله در این است که پرستاران بعنوان عمده ترین بخش انسانی نظام بهداشتی کشور بدلیل شرایط کار بیشتر در معرض خطر ابتلاء به بیماری قلبی هستند. پرستاران بخشهای ویژه بدلیل حساسیت ویژه محیط کاری و بیماران ممکن است بیشتر در معرض خطر قرار گیرند. لذا ضروری است فراوانی این عوامل خطر در این گروه مشخص گردد. مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که بر روی پرستاران شاغل در بخشهای اورژانس و مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در سال 1391 انجام گرفت. از بین کلیه 654 نفر پرستار شاغل در بخشهای مورد بررسی 400 نفر بصورت سهمیه ای انتخاب شدند. ابزار داده ها شامل دو بخش پرسشنامه (در مورد اطلاعات فردی و سوابق بیماری در خانواده) و چک لیست نتایج آزمایش خون نمونه ها پیرامون اندازه گیری سطح قند و چربی خون بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس یافته های این بررسی 5/57 پرستاران مونث، میانگین سنی 8/30 سال، 8/88 دارای مدرک کارشناس و 8/79 بصورت شیفت در گردش فعالیت داشتند. بیشترین عامل خطر تری گلیسیرید با شیوع 8/30 بود، در بین اعضای خانواده پرفشاری خون 45/8 ، از نظر فامیلی مادران نمونه ها در ابتلاء به پرفشاری خون 57/9 ، چربی خون 49/7 ، قند خون 43/3 بیتر از سایر اعضای خانواده دارای عوامل خطر قلبی عروقی بوند. در مجموع افراد مونث خانواده نمونه ها بیشتر مبتلا به این عوامل خطر بوند و پرفشاری خون با شیوع 73 بیشتر از سایر متغیرها در بین نمونه ها و خانواده آنها (مشترک در هر دو) مشاهده شد. نتیجه گیری: فراوانی عوامل خطر قلبی عروقی در افراد مونث بیشتر بود. پرفشاری خون شایعترین عامل خطر مشترک بین نمونه ها و اعضاء خانواده آنها بویژه مادرانشان بود.