تاثیر آموزش خودمراقبتی بر پیامدهای بیماری مبتلایان به استئوآرتریت: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

Abstract

چکیده: مقدمه: استئوآرتریت شایعترین نوع آرتریت است و یک مشکل عمده جهانی از جنبه پزشکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی بشمار میرود. مطالعات موجود تاثیر خودمراقبتی را در سه بعد درد، خشکی و عملکرد فیزیکی سنجیده اند و دو بعد دیگر شامل عملکرد اجتماعی و عاطفی که بیشتر هم مورد تاکید برنامه های خودمراقبتی است مورد بررسی قرار نگرفته اند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر پیامدهای بیماری مبتلایان به استئوآرتریت که شامل درد، خشکی مفصل، محدودیت عملکرد فیزیکی، اجتماعی و عاطفی است انجام گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بعد از اخذ رضایت آگاهانه، 81 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو بروش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، سپس از طریق سایت‍ Random.org به دو روش گروه کنترل و تجربی تخصیص شدند. بعد از انجام پیش آزمون، نیازهای مراقبتی گروه تجربی از طریق تعدادی سوال باز بروش مصاحبه تعیین شد. برنامه آموزشی در 2 جلسه بصورت فردی و جلسه آموزش تمرینات ورزشی در یک جلسه بصورت گروهی برگزار گردید. در شش هفته اول با هفته ای یک تماس تلفنی نحوه پیروی از برنامه پیگیری شد. پس آزمون در هفته ششم و دوازدهم بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه استاندارد Western Ontario McMaster Universities از هر دو گروه بعمل آمد. بمنظور تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و استنباطی (Repeated measures ANOVA) استفاده شد. یافته ها: از نظر پیامدهای مورد مطالعه تفاوت میانگین بین دو گروه بعد از مداخله معنی دار بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد آموزش خودمراقبتی بعنوان درمان غیردارویی در کنار درمان دارویی که توسط پزشکان و پرستاران ارائه میشود میتواند مفید و موثر باشد.