عوامل موثر بر انتخاب نوع زایمان بر اساس مدل باور بهداشتی در زنان باردار نخست- زا مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهرستان اسلامشهر

Abstract

چکیده: مقدمه: متاسفانه امروزه سزارین صرفا برای نجات جان مادر و نوزاد صورت نمی پذیرد و به وسیله ای برای فرار از درد زایمان مبدل شده است. در سالهای اخیر سزارین انتخابی افزایش یافته است. بر این اساس این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر انتخاب نوع زایمان بر اساس مدل باور بهداشتی در زنان باردار انجام شد. روش اجرا: این مطالعه مقطعی روی 208 نفر از زنان باردار نخست زای خواهان سزارین انتخابی و زایمان طبیعی مراجعه کننده به مراکز و پایگاه های بهداشتی درمانی شهرستان اسلامشهر انجام گرفت. روش نمونه گیری از نوع خوشه ای دو مرحله ای بود.(MHBQ= Mothers Health Beliefs Questionnaire)داده ها با استفاده از پرسشنامه ی باور بهداشتی مادرانو پرسش نامه ی تضاد در تصمیم گیری به روش مصاحبه جمع آوری شد. برای تعیین تاثیر هریک از متغییرهای مستقل (فردی- اجتماعی و سازه های مدل) بر روی متغییر وابسته (نوع زایمان انتخابی) ابتدا از آزمون مجذور کای روند، من ویتنی و تی مستقل استفاده شد و برای پیشگویی تاثیر مشخصات فردی- اجتماعی و مامایی بر روی انتخاب نوع زایمان از تحلیل ر گرسیون لجستیک چند متغیره استفاده شد. نتایج: 47% و53% از شرکت کنندگان به ترتیب سزارین انتخابی و زایمان طبیعی را برای زایمان خود انتخاب کرده بودند. شانس ) و 25-20 سال (6/0 تا 1/0 :2/0) بطور معناداریOR3/0:; CI:انتخاب سزارین در گروه سنی زیر 20 سال (8/0 تا 1/0 %95کمتر از مادران در گروه سنی 25 سال و بالاتر بود. شانس انتخاب سزارین در مادران بارداری که توسط متخصص زنان مراقبت می شدند حدود 7 برابر مادرانی بود که توسط ماما ها مراقبت می شدند (9/16 تا 03/3 : 1/7 ). بین درک مادر از اضطراب، درک مادر از خطر درک شده برای سزارین اورژانس، درک مادر ار تهدید و خودکارآمدی درک شده ی مادر از حمایت همسر با انتخاب ). طبق نتایج آزمون تی مستقل بین درک مادر از حمایت همسر باPنوع زایمان ارتباط آماری معناداری وجود داشت ( 001/ 0 > . طبق نتایج آزمون تی مستقل بین پذیرش نقش مادری با(P228/0=) انتخاب نوع زایمان ارتباط آماری معناداری وجود نداشت با ).P= 532/0 انتخاب نوع زایمان ارتباط آماری معناداری وجود نداشت . نتیجه گیری: با توجه به تاثیر سازه های مدل باور بهداشتی در انتخاب نوع زایمان بنظر میرسد که برنامه ریزی مناسبی جهت آموزش مادران بر اساس سازه های مدل و کاهش میزان اضطراب و تهدید درک شده و افزایش خودکارآمدی مادران میتواند نقش مهمی را در کاهش سزارین انتخابی داشته باشد.