درک مددجویان جراحی از کیفیت خدمات درمانی و ارتباط آن با فرهنگ ایمنی بیمار و ارتباطات بین حرفه ای پزشکان و پرستاران در بخش های جراحی مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریزسال 1394

Abstract

مقدمه: فرهنگ ایمنی و ارتباطات حرفه ای بین تیم سلامت از عوامل مهم تاثیرگذار بر کیفیت خدمات است. این مطالعه با هدف تعیین درک بیماران جراحی از کیفیت خدمات و ارتباط آن با فرهنگ ایمنی بیمار و ارتباطات بین حرفه ای پزشکان و پرستاران در بخش های جراحی مرکز آموزشی درمانی امام رضا(ع)تبریز در ایران انجام شد. روش کار: در یک مطالعه توصیفی همبستگی، 300 بیمار جراحی، در بخش های جراحی بیمارستان امام رضا(ع) تبریز بصورت تصادفی و 101 پرستار آنها از طریق سرشماری نمونه-گیری شدند، داده های مطالعه از طریق نسخه ایرانی پرسشنامه SERVQUAL، پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار در بیمارستان ها(HSOPSC) و پرسشنامه ارتباطات بین حرفه ای پزشک -پرستار جمع آوری و در نرم¬افزارSPSSV22 تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد، در مورد درک بیماران از کیفیت خدمات، بالاترین میانگین نمره مربوط به بعد اطمینان(55/3± 92/13) و کمترین نمره مربوط به ابعاد پاسخگویی (71/2 ±13/10) و همدلی (88/1± 78/6) بود. در ابعاد فرهنگ ایمنی بیمار، بیشترین میانگین نمرات مربوط به ابعاد یادگیری سازمانی-بهبود مداوم (49/3)، و کمترین میانگین نمره مربوط به بعد امور مربوط به کارکنان(27/2) و پاسخ غیرتنبیهی به خطاها(27/2) بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مدل ارتباط بین درک بیمار از کیفیت خدمات با متغیرهای فرهنگ ایمنی و ابعاد آن معنی دار است (P <0/001)، و از بین متغیرهای وارد شده در مدل، ابعاد تناوب گزارش دهی خطا(05/0>p )، انتقال بیمار در بیمارستان و تبادل اطلاعات مربوط به وی و کار تیمی مابین واحدهای سازمانی (01/0>p ). دارای تاثیر معنی¬داری بر درک بیمار از کیفیت خدمات بوده و این سه متغیر توانسته است 7% از واریانس نمرات درک بیمار از کیفیت خدمات را تبیین کند. همچنین نتایج رگرسیون خطی ارتباط بین کیفیت خدمات درمانی با ارتباطات بین حرفه ای نشان داد، بعد احترام و اشتراک اطلاعات ، دارای تاثیر معنی داری بر درک بیمار از کیفیت خدمات بوده (001/0 >p ) و این متغیر توانسته است بیش از 5% از واریانس نمرات درک بیمار از کیفیت خدمات را تبیین کند. مدل ارتباط بین متغیرهای فرهنگ ایمنی بیمار با متغیرهای ارتباط بین حرفه¬ای پزشک و پرستار معنی دار است و این متغیر توانسته است 5/35% از واریانس نمرات فرهنگ ایمنی بیمار را تبیین کند. نتیجه گیری: تامین نیروی انسانی کافی و در دسترس، برگزاری کارگاه مهارتهای ارتباط با بیماران می تواند کیفیت خدمات از دید بیماران را ارتقا دهد. سیستم پزشک سالار در بیمارستانهای ایران، باید با اتمسفر احترام بین پزشک و پرستار و اشتراک اطلاعات بین آنها جایگزین گردد تا تاثیرات مثبت آن بر کیفیت درمان و مراقبت، درک بیماران از کیفیت خدمات را بهبود بخشد. همچنین فرهنگسازی در جهت ایمنی و ایجاد جوی که کارکنان بدون ترس از سرزنش و توبیخ بتوانند نظرات و اشتباهات خود رابیان کنند باعث بهبود خدمات درمانی و .افزایش درک بیماران از کیفیت خدمات خواهد گردید.