تاثیر مراقبت خوشه ای بر پاسخ های فیزیولوژیک و رفتاری نوزادان نارس: کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی

Abstract

چکیده: مقدمه: نوزادان نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان تحت پروسیجرهای متعددی قرار گرفته، دچار استرس مکرر و محرومیت از خواب می شوند. کاهش استرس این نوزادان و امکان فراهم سازی فرصت استراحت برای آنها بسیار مهم می باشد، در این راستا، خوشه بندی کردن مراقبت های روتین توصیه می گردد. هدف از این مطالعه، تعیین و مقایسه پاسخ های فیزیولوژیک و رفتاری نوزادان نارس در مراقبت خوشه ای با سه، چهار و پنج پروسیجر غیرتهاجمی (به ترتیب نمره استرس 10 ،7 و13 ) می باشد. روش کار: مطالعه حاضر، یک کارآزمایی بالینی متقاطع تصادفی است که در سال 1392 در مرکز آموزشی درمانی الزهرا وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران انجام گرفت. 31 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان که با سن حاملگی 30-32 هفته متولد شده بودند در سن 32 هفتگی تحت مراقبت خوشه ای سه، چهار و پنج پروسیجر قرار گرفته و از نظر علایم فیزیولوژیک شامل ضربان قلب، تعداد تنفس و میزان اشباع اکسیژن خون و علایم رفتاری بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار STATA10 در سطح معنی داری 0/05 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد در گروه های مراقبت خوشه ای سه، چهار و پنج پروسیجر میانگین پاسخ های فیزیولوژیک در حین مراقبت خوشه‌ای شامل میزان اشباع اکسیژن به ترتیب 97/9 ،97/2 ،97/3 ضربان قلب 154/8 ،150/4 ،149/9 و تعداد تنفس 50/3 ،48/9 و 48/6 بوده است که تمامی موارد در محدوده طبیعی قرار داشتند.میانگین مجموع علایم رفتاری بیانگر تثبیت در حین مراقبت خوشه ای به ترتیب 4/0 ،4/2 ،2/0 و علایم رفتاری بیانگر استرس 4/0 ،2/5 و 3/3 بود تفاوت آماری معنی داری از نظر پاسخ های فیزیولوژیک در قبل، حین و بعد از مراقبت خوشه‌ای و پاسخ‌های رفتاری در قبل و بعد از مراقبت خوشه‌ای بین سه مداخله یافت نشد (P>0/05) اما در حین مراقبت خوشه‌ای میانگین مجموع علایم رفتاری تفاوت معنی داری نشان داد .(P<0/05) نتیجه گیری: مراقبت خوشه ای سه پروسیجره قابل قبول تر بوده، مراقبت خوشه ای چهار و پنج پروسیجره نیز با فراهم سازی حمایت بر اساس نشانه‌ها برای نوزادان نارس 32 هفته توصیه می گردد.