| dc.contributor.advisor | صفائیان, عبدالرسول | |
| dc.contributor.author | خسروی, فرنگیس | |
| dc.date.accessioned | 2018-07-16T09:08:07Z | |
| dc.date.available | 2018-07-16T09:08:07Z | |
| dc.date.issued | 1379 | |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/31151 | |
| dc.description.abstract | چکیده: مقدمه: وزنگیری مطلوب طی حاملگی، بدلیل وجود نظریه های متناقض امروزه موضوع مورد بحث و مطالعات متعدد می باشد. در سال 1990 انجمن طبی، آثار علمی چاپ شده از گزارشات آکادمی ملی علوم را بررسی و مرور نموده و راهنمای جدیدی برای وزن گیری مادر پیشنهاد کرده است. مطالعات انجام گرفته در زمینه وزن گیری مادر بر ارتباط آن با وزن نوزاد و اندازه جنین مثل کوچک بودن یا عقب ماندگی رشد جنین و ماکروزومی یا بزرگ بودن آن در مقایسه با سن بارداری تاکید دارند. از آنجایی که وزن گیری دوره حاملگی یک قسمت بسیار مهم از ذهنیت زنان حامله را تشکیل می دهد و وزن نوزاد در هنگام تولد از شاخص های مهم بهداشتی و ارزیابی مراقبت های دوران بارداری است. لذا انجام پژوهشی در زمینه چگونگی وضعیت وزن گیری زنان باردار و ارتباط آن با وزن و اندازه نوزاد ضروری به نظر می رسد پژوهشگر امیدوار است نتایج این پژوهش راهنمای خوبی در زمینه وزن گیری مطلوب در دوران بارداری برای ماماها و ارائه کنندگان خدمات مامایی در مراکز بهداشتی باشد. مواد و روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که به منظور تعیین وضعیت وزن گیری مادر و ارتباط آن با وزن، اندازه نوزاد انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها برگه چک لیست بود که با توجه به اطلاعات ثبت شده در پرونده بهداشتی و مصاحبه با مادران تکمیل شد. تعداد نمونه 203 مادر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز بود که با روش تصادفی ساده متناسب با حجم مراکز بهداشتی انتخاب شدند. جهت تحلیل نتایج از رگرسیون خطی و آنالیز واریانس استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد که 53/7 درصد نمونه های مورد پژوهش کمتر از طیف توصیه شده، 32 درصد در طیف توصیه شده و 14/3 درصد بیشتر از طیف توصیه شده توسط انجمن طب وزن گیری داشتند. آزمون آماری بین الگوی وزن گیری نمونه های مورد پژوهش و الگوی توصیه شده توسط انجمن طب اختلاف آماری معنی دار را نشان داد. همچنین آزمون آماری نشان داد بین وزن گیری مادر در نمونه های باBMI طبیعی با وزن و اندازه نوزاد ارتباط آماری معنی دار وجود دارد. لیکن در نمونه های باBMI کم، وزن بالا و چاق ارتباط معنی داری دیده نشد. بحث و نتیجه گیری: بطور کلی با توجه به یافته های پژوهش باید به خانم های کم وزن و با وزن طبیعی توصیه شود که افزایش وزن بیشتری در دوران حاملگی داشته باشند و به خانم های وزن بالا و چاق آموزش داده شود که قبل از حاملگی کاهش وزن پیدا کرده تا طی حاملگی افزایش وزن بیشتری داشته باشند. همچنین به مادران آموزش لازم در زمینه مراجعه مرتب به مراکز بهداشتی داده شود. | |
| dc.language.iso | فارسی | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی | |
| dc.subject | کلید واژه ها: وزن گیری، بارداری، الگوی وزن گیری، وزن نوزاد، اندازه نوزاد | |
| dc.title | بررسی وضعیت وزن گیری مادر در دوران بارداری و ارتباط آن با وزن و اندازه نوزاد در هنگام تولد در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز | |
| dc.type | پایان نامه | |
| dc.contributor.supervisor | صادقی خامنه, صدیقه | |
| dc.identifier.docno | پ116 | |
| dc.identifier.callno | 116 | |
| dc.description.discipline | مامایی: آموزش مامایی | |
| dc.description.degree | فوق لیسانس | |
