بررسی رضایت شغلی و عوامل موثر بر آن در پرستاران شاغل مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه- 1376

Abstract

چکیده: مقدمه: رضایت شغلی یکی از عوامل مهم در موفقیت شغلی بوده و عاملی است که موجب بهره وری، کار آرایی و نیز احساس رضایت فرد می شود. مطالعات بیانگر آن است کسانی که از رضایت شغلی برخوردارند کارآیی بیشتری داشته و در شغل خود می مانند. رضایت شغلی در برگیرنده واقعیتهایی مربوط به دستمزد، کار، نظارت، امکانات، شرایط و عملکرد سازمان می باشد. بررسی رضایت شغلی پرستاران از اهمیت خاصی برخوردار است. زیرا نتایج نارضایتی در پرستاران موجب کاهش کیفیت مراقبت از بیماران خواهد شد. مواد و روش: پژوهش حاضر یک بررسی توصیفی است که به منظور تعیین رضایت شغلی و عوامل موثر بر آن در پرستاران شاغل مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه‌ انجام شد. رضایت شغلی پرستاران و عوامل موثر بر آن با استفاده از مقیاس پنج رتبه‌ای لیکرت سنجیده شد. جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی، دارای مدرک فوق دیپلم، لیسانس و یا فوق لیسانس بودند. تعداد نمونه برابر جامعه پژوهش 250 نفر بود که 166 نفر از آنها پرسشنامه را تکمیل کرده و بر گرداندند. نتایج: نتایج نشان داد که 65/7 درصد واحدهای مورد پژوهش رضایت شغلی نداشتند و به ترتیب 94درصد از عوامل اقتصادی، 87/3 درصد از عوامل امنیتی، 78/9 درصد از عوامل مدیریتی، 72/9 درصد از عوامل اجتماعی، 65/7 درصد از شرایط کاری ناراضی و فقط 56 درصد از عوامل ارتباطی راضی بودند. بحث: یافته های پژوهش نشان داد که اکثر واحدهای مورد پژوهش از شغل خود ناراضی بوده و همچنین عوامل اقتصادی، امنیتی، مدیریتی، اجتماعی، شرایط کاری و ارتباطی به ترتیب بر رضایت شغلی آنان موثر بودند. بنابراین نتایج پژوهش بیانگر ضرورت توجه بیشتر مسئولین و مدیران پرستاری به رضایت شغلی پرستاران و تقویت عوامل موثر بر افزایش رضایت شغلی آنان می باشد.