مطالعه تاثیر محیط های شبیه سازی شده بر روی محلولیت داروها

Abstract

مقدمه: از تستهای انحلال برای پیشبینی رفتار دارو در بدن استفاده می گردد که این محیط ها باید حدالامکان شبیه محیط دستگاه گوارش باشد. بیشتر محیط های انحلال (بافرها) در فارماکوپه ها برای این هدف مناسب نیستند و محلولیت در آب همیشه نشان دهنده محلولیت در دستگاه گوارش نیست. محیطهای شبیه-سازی شده حاوی املاح صفراوی و لسیتین برای تست و پیش بینی عملکرد یک داروی خوراکی در بدن پیشنهاد شده که عیب این ترکیبات هزینه بسیار بالا می باشد.هدف: هدف از این مطالعه استفاده از سورفکتانت هایی مثل سدیم لوریلسولفات و تووین80 به عنوان جایگزین برای محیط های شبیه سازیشده و همچنین استفاده از پارامترهای ساختمانی دارو به منظور پیش بینی محلولیت در محیط های شبیه سازی شده برای جایگزینی کارهای تجربی می باشد.روش کار: محلولیت داروها در محیط های مختلف شامل بافر فسفات، سورفکتانت سدیم لوریلسولفات و تووین-80، با 3 غلظت 05/0 ، 1/0 و 5/0 درصد وزنی حجمی و محیط حاوی لسیتین و املاح صفراوی (محیط های شبیه سازیشده) مورد مطالعه قرار گرفت. بدین صورت که ابتدا مقدار مازاد از داروها به محلول اضافه شده بعد از به اشباع رسیدن محلول میزان محلولیت داروها به کمک دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه گیری و نتایج به دست آمده با یکدیگر مقایسه شد. همچنین داده های موجود در منابع جمع آوری شده و ارتباط محلولیت در این محیط ها بر اساس نوع و ساختمان دارو بررسی گردید. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که محلولیت فنوباربیتال، لاموتریژین و انروفلوکساسین در محیط شبیه سازی شدهFaSSIF با محلولیت این داروها در محیط 1/0 درصد وزنی حجمی تووین80، نسبت به غلظت های دیگر و سورفکتانت SLS همخوانی بیشتری دارد. از سوی دیگر، ارتباط خوبی بین پارامترهای ساختمانی و محلولیت داروها در این محیط ها دیده شد.نتیجه گیری: محیط حاوی 1/0 درصد وزنیحجمی از سورفکتانت تووین80 و پیش بینی شرایط محیط دستگاه گوارش به کمک پارامترهای ساختمانی می تواند جایگزین کارهای تجربی شود که این روش ها نسبت به محیط های شبیه سازی شده روش تهیه ی آسانتر و ارزانتر دارند.,