بررسی مکانیسم جذب پوستی داروی فلوتامید

Abstract

مقدمه دارورسانی از طریق پوست مزایای بسیاری نسبت به سایر روش های تجویزی از جمله خوراکی و تزریقی دارد. این روش یک راه غیر تهاجمی و ساده برای دارورسانی بوده و در مقایسه با روش های دیگر مصرف دارو سمیت سیستمیک کمتری ایجاد می کند.هدف هدف از این مطالعه، بررسی جذب پوستی داروی فلوتامید از فرمولاسیون امول ژل و همچنین بررسی اثرات دو افزایندهی جذب با غلظتهای مختلف بر میزان جذب این دارو از پایه های امول ژل بود.روش کار در فرمولاسیون امولژل پایه از کاربوپول 934 به عنوان عامل ژل کننده و از Transcutol p و Precirol ATO-5 با درصدهای مختلف (5/0، 1، 2، 5 درصد)، به عنوان افزایشدهنده های جذب پوستی مورد استفاده قرار گرفتند. جذب پوستی دارو از فرمولاسیونها با استفاده از دستگاه جذب پوستی شش خانهای سل فرانز، در دمای 32 درجه سانتی گراد و با استفاده از پوست ناحیه شکمی رت نر انجام شده و جهت تعیین مقدار نمونههای جذب پوستی از دستگاه HPLC در طول موج 305 نانومتر انجام گرفت.یافته ها بررسی پارامترهای کارایی افزایشدهندگی جذب (AUC Ratio) نشانداد که طی 4 ساعت کارایی افزایشدهنده جذب Transcutol P بالاتر ازATO-5 Precirol میباشد ) 67/4 در برابر 98/3) اما در غلظت Optimum تعیین شده (غلظت 1%) این میزان برای Precirol ATO-5 بیشتر میباشد با توجه به تئوری مطرح شده در مورد احتمال ایجاد تغییرات ساختمانی در نتیجه غلظتهای بالای افزایشدهنده که باعث افزایش بیش از حد انتظار در جذب پوستی میگردد، لذا بالا بودن میزان پارامترهای افزایش جذب پوستی در غلظتهای بالای Transcutol P ارزش نداشته و ملاک مقدار پارامترها در غلظت Optimum میباشد.نتیجه گیری براساس نتایج بدست آمده میتوان گفت که افزایشدهنده Precirol ATO-5 برای فرمولاسیون امولژل داروی فلوتامید در غلظت Optimum از Transcutol P بهتر میباشد