علم سنجی تحقیقات دارویی ایران در سی سال اخیر از دیدگاه تحلیل موضوعی

Abstract

مقدمه ارزیابی‌ علم‌سنجی روشی موثر در سنجش فعالیت‌های پژوهشی به منظور بهبود روند سیاست‌گذاری‌ها است.هدف هدف مطالعهی حاضر، ارزیابی علم‌سنجی تحقیقات دارویی ایران بر اساس تحلیل موضوعی داده‌های مربوط به فعالیت‌های پژوهشی دانشکده‌های داروسازی است. داده‌های مذکور در پایگاه داده‌ای اسکوپوس گزارش شده‌اند.روش‌ها اطلاعات مربوط به تعداد کل مقالات و استنادات، میانگین تعداد مولفین همکار (شاخص‌های کمی)، شاخص هرش (شاخص کیفی) و درصد مقالات منتشرشده در حیطه‌های مختلف، برای دانشکده‌های مورد بررسی از پایگاه اسکوپوس استخراج و با یکدیگر مقایسه گردیدند. نتایج مربوط به برترین دانشکدهی داروسازی ایران نیز با سه دانشکدهی خارجی (سان‌فرانسیسکو، توکیو و استانبول) مقایسه شد.یافته‌ها دانشکده‌های داروسازی تهران، شیراز و کرمانشاه به ترتیب بالاترین میانگین تعداد مولفین همکار را به خود اختصاص دادند. در رابطه با سایر شاخص‌ها؛ دانشکده‌های داروسازی تهران، تبریز و مشهد به ترتیب در جایگاه‌های اول تا سوم بودند. با توجه به بخش دوم مطالعه، از نظر شاخص‌های کمی؛ دانشکده‌ی داروسازی سانفرانسیسکو دارای بالاترین مقادیر بوده و توکیو، تهران و استانبول به ترتیب در مقام‌های بعدی جای‌گرفتند. از نظر میانگین تعداد مولفین همکار؛ دانشکده‌ی داروسازی سانفرانسیسکو در جایگاه اول و تهران، توکیو و استانبول به ترتیب در جایگاه‌های بعدی بودند. دانشکده‌ی داروسازی توکیو از نظر تعداد مقالات و استنادات در جایگاه اول قرارداشتند. از نظر تعداد مقالات سانفرانسیسکو، استانبول و تهران و از نظر تعداد استنادات سانفرانسیسکو، تهران و استانبول به ترتیب در جایگاه‌های بعدی جایگرفتند.بالاترین درصد مقالات منتشر شده در دانشکده‌های مورد بررسی به ترتیب مربوط به حیطه‌های الف (داروشناسی، سم‌شناسی و فارماسیوتیکس)، ب (پزشکی) و ج (بیوشیمی، ژنتیک و بیولوژی مولکولی) بود.نتیجه‌گیری نتایج مطالعه، بیانگر برتری پژوهشی دانشکده‌های داروسازی تهران، تبریز و مشهد (به ترتیب) در میان دانشکده‌های داروسازی ایران بوده و قرارگیری ترتیبی دانشکده‌های داروسازی سانفرانسیسکو، توکیو، تهران و استانبول را نسبت به یکدیگر.نشان میدهد., Introduction Scientometric assessment is an effective method in research activity evaluation to improve the policy-making processes.Aim The aim of this study was to scientometric assessment of Iranian Pharmaceutical researches according to subjective analysis using the research activity data of Iranian pharmacy schools reported in a well-known database.Methods The total number of articles and citations, the average number of coauthors (quantitative indices), H-indices (qualitative index) and the percentage of publications in various subject areas of studied faculties were collected from Scopus database and compared with each other. The results of the best Iranian pharmacy faculty were also compared with three foreign faculties (San Francisco, Tokyo and Istanbul).Results The highest average number of coauthors belonged to Tehran, Shiraz and Kermanshah, respectively. Tehran, Tabriz and Mashhad had the highest positions from the viewpoints of other indices, respectively. According to the second section of study San Francisco had the highest rank in qualitative index and average number of coauthors while Istanbul had the lowest rank after Tokyo and Tehran. Tokyo had the most number of articles and total citations in comparison with other faculties while Tehran and Istanbul had the lowest number of articles and total citation, respectively. Considering all studied faculties, the highest percentage of publications belonged to subject A (Pharmacology, Toxicology and Pharmaceutics), B (Medicine) and C (Biochemistry, Genetics and Molecular Biology), respectively.Conclusion Overall, pharmacy faculties of Tehran, Tabriz and Mashhad have the highest research outcomes among Iranian pharmacy faculties, respectively. According to the second section of study, the order of the studied faculties is as follow San Francisco>Tokyo>Tehran>Istanbul pharmacy faculties.