بررسی الگوی مصرف و تجویز داروهای ونکومایسین و تیکوپلانین در بیمارستان امام‌رضا‌‌‌(ع)‌تبریز

Abstract

مقدمه Drug Utilization Evaluation (DUE) عبارت است از بررسی روش توزیع، تجویز و مصرف داروها در جامعه با تاکید بر نتایج پزشکی، اجتماعی و اقتصادی مربوط به آن .داروی ونکومایسین برای درمان عفونت های شدید ناشی از باکتری های گرم مثبت و استافیلوکوک ها و انتروکوک های مقاوم به متی سیلین به کار می رود. تیکوپلانین نیز اساساً همان کارائی ونکومایسین را با یک سری مزایایی از قبیل تجویز یک بار در روز، مصرف داخل عضلانی، عدم نیاز به مونیتورینگ روتین سرم و امکان سمیت کلیوی کمی را دارا است. هدف هدف از انجام این مطالعه ارزیابی الگوی مصرف داروهای ونکومایسین و تیکوپلانین در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز بود.روش کار در مدت 8 ماه، یک مطالعه توصیفی حال نگر در میان 100 بیمار انجام شد که بنا به صلاحدید پزشکان ونکومایسین یا تیکوپلانین دریافت کرده بودند. انتخاب این بیماران بصورت تصادفی بود و برای انجام این مطالعه از پروتکل های AHFS ، CDC و Sanford 2011 برای تعیین اندیکاسیون مناسب و دوزاژ صحیح و غیره استفاده گردید. یافته ها 100 بیمار شامل 62 مرد و 38 زن مورد مطالعه قرار گرفتند. اندیکاسیون در 62% موارد و دوز به همراه طول دوره درمان در 65% بیماران مناسب بود. به طور کلی در 87% بیماران درمان به صورت empiric و در 13% به صورت therapeutic بود.نتیجه گیری اکثر موارد مصرف ونکومایسین و تیکوپلانین به صورت تجربی و قبل از اعلام نتایج پاراکلینیک و بدون توجه به پروتکل ها صورت گرفته بود. در نتیجه توصیه می شود جهت بهبود تجویز و مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها و پیشگیری از بروز مقاومت های میکروبی، رعایت الگوهای درمانی بر اساس استاندارهای جهانی در مراکز بیمارستانی انجام گیرد و دستورالعمل های داخل بیمارستانی بر اساس الگوی مقاومت میکروبی هر مرکز تدوین گردد.