ارزیابی میزان بیس‌فنول-A در نمونه های روغن خوراکی در شهر تبریز

Abstract

مقدمهبیس فنول-A (BPA)یک ماده صناعی است که بعنوان مونومر پلاستیک های پلی کربناتی استفاده می شود که با مواد غذایی تماس دارند و این ماده را بداخل مواد خوراکی آزاد می کنند در حالیکه این ماده ممکن است اثرات سو در بدن ایجاد کند.هدفدر این مطالعه مقدار BPA در روغن های خوراکی شهر تبریز اندازه گیری شد و با آستانه سمی معرفی شده توسط آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا مقایسه گردید تا آلودگی روغن ها با BPA برآورد شود.مواد و روش‌هالیستی از روغن های خوراکی مورد استفاده در تبریز تهیه شد و از لیست مزبور 10 مارک تجاری پر مصرف، در ظروف پلاستیکی انتخاب شدند. سه سری ساخت(Batch Number) مختلف از هر مارک خریداری شد و در فواصل سه ماه ، شش ماه و نه ماه بعد از تولید، از هر مارک سه سری ساخت نمونه گیری شد. بعلاوه 20 نمونه دیگر از روغن هایی که کمتر مصرف می شوند.بعد از جمع‌آوری نمونه‌ها برای استخراج BPA از روش DLLMEو برای اندازه گیری مقدار آن از HPLC استفاده شد.نتایجبر اساس آزمایش های انجام شده، میانگین BPA در روغن های مختلف، بدون در نظر گرفتن شرکت سازنده ودرمحدوده65/2- 5/0 میکروگرم بر1گرم روغن بوده است. این نتایج با درصد بازیابی حدود65%با 500/0LOQ=و150/0LOD=به ازای 1گرم روغن بدست آمدند.نتیجه‌گیریبررسیها نشان داد که میزان ورود بیس‌فنول-Aبداخل روغن های خوراکی شهر تبریز از آستانه سمی تعیین شده برای انسان بالغ بسیار کمتر است. در عین حال چون مقادیر کمتر از این آستانه نیز در بعضی از مطالعات مخصوصا در مورد جنین ها و کودکان کم سال مضر معرفی شده است نمیتوان صراحتا اظهار کرد که این مقدار کاملا ایمن است.