بررسی اثر برخی مواد افزودنی در کارایی مایع پل ساز در آگلومراسیون کریستال های پیروکسیکام به روش کریستالیزاسیون کروی

Abstract

مقدمه و هدف: آگلومریزاسیون کروی فرایندی است که در آن کریستال های پراکنده شده، توسط مقدار کمی از مایعی که به عنوان چسباننده بین کریستال ها عمل می کند(مایع پل ساز)، داخل آگلومره ها تجمع می یابند. دراین مطالعه، جهت مطالعه امکان تغییر در روند آگلومریزاسیون، مقدار کمی از مواد افزودنی (1/0- 1 درصد) به مایع پل ساز اضافه شد. مواد و روش ها : در این مطالعه آگلومره های داروی پیروکسیکام به روش آگلومریزاسیون کروی که دارای سیستم سه حلالی، شامل حلال قوی(استون یا دی متیل فورمامید)، حلال ضعیف(آب) و مایع پل ساز(اتیل استات یا ایزوپروپیل استات) می باشد، تهیه شد. نتایج:نتایج نشان داد که امکان تشکیل آگلومره ها در حضور اسپان، تالک و کراس کارملوز سدیم وجود داشت. در حالی که، هیچ آگلومره ای در حضور پلی مرهای افزودنی (اتیل سلولز و Eudragit RS ) تشکیل نشد. تالک و کراس کارملوز سدیم سایز آگلومره ها را افزایش دادند گرچه این آگلومره ها بیشتر مستعد سایش بودند، در حالی که ماده افزودنی تالک دارای نتایج مخافی بوده و باعث تشکیل آگلومره هایی با سختی بالا و سایز کوچکتر شد. تغییر کارایی مایع پل ساز در آگلومریزاسیون کریستال ها در حضور مواد افزودنی به تغییر کشش بین سطحی، قدرت تر کنندگی مایع پل ساز، تغییر در ویسکوزیته مایع پل ساز و یا تغییر در میزان مقاومت کریستال ها به متراکم شدن نسبت داده شد. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که مواد افزودنی حتی با غلظت های کم نقش مهمی در فرایند آگلومریزاسیون دارد.