بهبود ریزش پذیری دی والپروئکس سدیم با متد اسپری درایینگ

Abstract

مقدمه: دی والپروئکس سدیم؛ داروی ضد صرع، ضد جنون و ضد میگرنی است که پودر آن از ذرات ورقه ای با ظاهر مومی و هیگروسکوپیسیته بالا تشکیل شده و همین سبب شده جریان پودر به شدت کاهش یابد. تهیه پودر با جریان آزاد از ملزومات طی پروسه ی فرمولاسیون داروی دی والپروئکس است. هدف: هدف از این مطالعه بهبود ریزش پذیری داروی دی والپروئکس سدیم با متد اسپری درایینگ است. مواد و روش کار: فرمولاسیون های مختلفی از مخلوط داروی دی والپروئکس سدیم و حامل لاکتوز و مانیتول تهیه شد. تفاوت فرمولاسیون ها در نسبت دارو و حامل ، استفاده از اتانول به عنوان کمک حلال و پارامترهای دستگاه اسپری درایر بوده است. ریزش پذیری پودرها با کمک زاویه سکون و ثابت هاسنر محاسبه شد. اندازه ی ذره ای با دستگاه Particle size analyzer، تست DSC، خصوصیات ظاهری با بررسی تصاویر مربوط به میکروسکوپ الکترونی روبشی و تعیین مقدار داروی باقیمانده در فرمولاسیون ها با HPLC انجام گرفت. نتایج و بحث: در یکی از فرمولاسیون ها ثابت هاسنر به 25/1 و زاویه سکون به °33 بهبود پیدا کرده است؛ در فرمولاسیون مخلوط فیزیکی (فرمولاسیون اسپری درای نشده) ثابت هاسنر 54/1 و زاویه سکون °45 بدست آمده بود. تولید ذرات کروی، افزایش اندازه ی ذرات، باریک تر شدن محدوده ی توزیع ذره ای و تولید ذراتی با مشخصات مورفولوژی سطح مناسب از دلایل این بهبود می باشد. مطالعات DSC مشخص شد پودر حاصل از اسپری درایینگ آمورف بوده و امکان جذب رطوبت را دارد اما با تغییر شرایط و پارامترهای مربوط به دستگاه اسپری درایینگ می توان آن را تاحدودی تعدیل نمود. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که تکنیک اسپری درایینگ موجب بهبود ریزش پذیری پودر دی والپروئکس سدیم می شود.