تهیه و ارزیابی خصوصیات برون تن میکروسفرهای زیست چسب ضد میگرنی سوماتریپتان سوکسینات و متوکلوپرامید هیدروکلراید

Abstract

سابقه و زمینه: سوماتریپتان سوکسینات آگونیست رسپتور 5-HT1 بوده و برای درمان میگرن بکار می‌رود. سوماتریپتان متابولیسم عبور اول کبدی بالا و بهره دهی درمانی پایین می‌باشد. هدف: در این مطالعه، میکروپارتیکل‌های مخاط چسب دهانی سوماتریپتان و یا متوکلوپرامید با هدف بهبود بالابردن میزان پذیرش بیمار و بهره دهی درمانی درست شدند. روش کار: میکروپارتیکل ها با روش دیفوزیون حلال (O1/O2) بدست آمدند. در مطالعه حاضر، میکروپارتیکل‌های مخاط چسب دهانی با نسبت‌های مختلف دارو/ها به پلیمر (با پلیمر هیدروکسی پروپیل متیل سلولز) تهیه شدند و خصوصیات کارآیی بارگیری، اندازه ذرات، DSC، قابلیت ریزش، درجه متورم شدن و pHسطحی، خصوصیات مخاط چسبی و رهش دارو بررسی شدند. نتایج: بهترین فرمولاسیون برای میکروپارتیکل‌های منتخب مانند F1، F'1 و F''1 به ترتیب میزان کارآیی بار گیری دارو 75%، 80/68%، 23/27% (برای (F''1s و 27/27%) برای F''1m)، مقدار بازده تولید 66/56%، 33/98%، 33/107 و میزان اندازه ی ذره ای آن 84/305، 22/316 و 59/323 میکرومتر بدست آمد. بررسي طيف‌های DSC مشاهده شد که با افزایش نسبت پلیمر به دارو، از شدت و ارتفاع پيک داروی سوماتریپتان کاسته شده و در پیک داروی متوکلوپرامید فرم هیدراته به انیدر تبدیل شده است. نتایج آزادسازی میکروپارتیکل‌های تهیه شده با داروی سوماتریپتان سریع تر از میکروپارتیکل‌های هر دو داروی سوماتریپتان و متوکلوپرامید بود (p<o. o5). در بررسي کينتيک آزادسازي، با برازش مدل‌های مختلف و بالاترين r2، بهترين مدل براي فرمولاسيون میکروپارتیکل ها متفاوت بدست آمد. میکروپارتیکل ها ماندگاری بالایی را در مخاط نشان داده که می توانند فراهمی زیستی داروی سوماتریپتان را بلحاظ تماس بسيار نزديک با لايه موکوسي و هدف گيري اختصاصي دارو در جايگاه جذب بالا برند. نتیجه گیری: بنابراین، میکروپارتیکل‌های حاصل به عنوان سیستم دارورسانی مناسب بوده و می‌تواند برای بروز اثرات درمانی از راه مخاط گونه بکار رود.