اندازه گیری غلظت تورین پلاسما در بیماران تالاسمیک وارتباط آن با غلظت پلاسمایی آهن وآنزیم های کبدی

Abstract

مقدمه: تالاسمي ماژور نوعي بيماري خوني ژنتيکي مزمن ناشي از کمبود سنتزيک يا چند زنجيره پلي پپتيدگلوبين مي باشد. تورين يک آمينو اسيد طبيعي بتا سولفونيد است. تورين از فراوانترين اسيدهاي آمينه بدن مي‌باشد که درساختمان پروتئين وارد نشده است. تورین دارای اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می‌باشد. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی ارتباط غلظت سرمی تورین با آنزیم های کبدی و پروفایل آهن در بیماران تالاسمیک بود. روش کار و مواد: در این مطالعه 150 نفر در بازه سنی 10-60 سال در سه گروه بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور، گروه ناقل و گروه کنترل تقسیم شدند. فاکتور های آهن وآنزیم های کبدی طبق روش‌های روتین اندازه گرفته شدند و HPLC با دتکتور فلورسنت برای اندازه گیری تورین پلاسما استفاده شد. نتایج: سطح پلاسمایی تورین در افراد سالم، بيماران مبتلا به تالاسمي مينور و بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور به ترتیب mg/dl 01/1 ± 62/5، 00/1 ± 05/5 و 83/2 ± 93/3 بود. سطح پلاسمایی تورین در بيماران مبتلا به تالاسمي ماژور بصورت معني داري کمتر از سايرین بود. رابطه خطي معني داری بین سطح پلاسمایی تورین با سطح فریتین سرم در هر سه گروه وجود نداشت. رابطه خطی معنی دار بین آهن و تورین پلاسما در گروه مینور وجود داشت اما این رابطه در دو گروه ماژور و کنترل معنی دار نبود. همچنین رابطه خطي معني داري بین ALP و تورین در گروه بیماران تالاسمی مینور وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و با توجه به اثرات ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و تنظیمی تورین، تورین می تواند تاثیر مثبتی در کنترل افزایش بی رویه آهن در بیماران تالاسمیک داشته باشد و برای پیشگیری از اضافه بار آهن در بیماران مبتلا به تالاسمی مورد استفاده قرار گیرد.