ارزیابی مصرف صحیح گلوکوکورتیکوستروئیدهای استنشاقی و عوارض موضعی آنها در بیماران مبتلا به آسم در تبریز

Abstract

مقدمه: استفاده مکرر از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی (ICSs)، به ویژه در دوزهای بالا، با نگرانی هایی در مورد عوارض جانبی موضعی و سیستمیک همراه بوده است. عوارض موضعی ICSs جزء مشکلات نادر و جزئی محسوب می شوند ولی با این حال از اهمیت بالینی زیادی برخوردار هستند چراکه ممکن است برکیفیت زندگی بیمار و انطباق با درمان تاثیر گذارند و نشانه های بیماری های جدی تر را پوشش دهند.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی علل و میزان بروز عوارض موضعی، تاثیر نوع وسیله دارورسان و مراقبت های موضعی در کاهش این عوارض می باشد.

مواد و روشها: اين مطالعه بر روی 500 بیمار مبتلا به آسم در کلینیک یاس تبریز، از جولای 2011 تا جولای 2012 انجام شد. بیماران به سوالات گردآوری شده در پرسشنامه از قبیل روش مصرف دارو، دوز ICSs، مراقبتهای موضعی پس از استفاده از ICSs، طول مدت درمان، استفاده از آسم یار، عوارض موضعی پاسخ دادند و سپس برای بررسی عوارض موضعی مورد معاینه بالینی قرار گرفتند. در نهایت داده ها از طریق نرم افزار SPSSو Excel 2007 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و نتايج گزارش شد.

يافته ها: تنها 56 درصد بیماران به روش صحیحی از ICSs استفاده می کردند. در حالت کلی میزان بروز عوارض موضعی به شرح زیر بود: کاندیدیاز دهانی (128n=) 6/25٪، ضعف عضلات حنجره (44n=) 8/8٪، choking (88n=) 8/17%، پوسیدگی دندان (76n=) 2/15٪، گرفتگی صدا (182n=) 2/36٪، کاهش حس چشایی (104n=) 8/20٪، سوزش زبان (149n=) 8/29٪ و ساییدگی زبان (139n=) 8/27٪.

نتيجه گيري: آسم می تواند به طور موثری توسط ICSs موجود در بازار کنترل شود با اینکه این عوارض تهدید کننده زندگی نیستند اما از لحاظ کلینیکی اهمیت زیادی دارند. استفاده از آسم یار، تغییر نوع وسیله دارورسان، تغییر در میزان دوز داروها در هر پاف و استفاده از دهانشویه باعث کاهش بروز عوارض موضعی می شود.