مطالعه اثر تاکرولیموس بر انفارکتوس میوکارد ناشی از ایزوپروترنول در موش های صحرایی

Abstract

مقدمه: تاكروليموس (FK506) يك ماكروليد سركوب كننده ايمني است كه توسط استرپتوميسس tsukubaensis توليد مي‌شود. این دارو براي جلوگیری از پس زده شدن پیوند بدنبال شكست درمان‌های استاندارد پس زدن پيوند (شامل آنتي باديهاي ضد سلولT) مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف: این مطالعه جهت بررسی اثرات قلبی تاکرولیموس بر روی انفارکتوس قلبی ناشی از ایزوپروترنول در موش‌های صحرایی انجام یافته است. روش کار و مواد: موش‌های ویستار نر به شش گروه شامل کنترل، شم، ایزوپروترنول و گروه‌های درمان mg/kg 5/0 و 1 و 2 تقسیم شدند. ایزوپروترنول زیرجلدی با دوز mg/kg 100 روزانه بمدت دو روز متوالی جهت القای انفارکتوس قلبی استفاده شد. تاکرولیموس با دوزهای معلوم هر دوازده ساعت بمدت سه روز به حیوان بصورت خوراکی تجویز گردید. یافته‌ها: تزریق ایزوپروترنول موجب تغییر الگو و پارامترهای الکتروکاردیوگرافی ازجمله کاهش شدید R-amplitude و افزایش ST-segment شد. تمامی دوزهای تاکرولیموس باعث برگشت این تغییرات شد (p<0.001). در گروه ایزوپروترنول هیپرتروفی و نکروز شدید بافت قلب، کاهش فشار متوسط شریانی (MAP) و قدرت انقباض (LVdP/dtmax) و استراحت (LVdP/dtmin) بطن چپ و افزایش فشار انتهای دیاستولی بطن چپ (LVEDP) مشاهده شد. تمامی این پارامترها در گروه‌های تحت درمان با تاکرولیموس بهبود یافتند. درمان با دوز mg/kg 2 تاکرولیموس باعث افزایش قابل توجه (p<0.001) LVdP/dtmax از 9/81 ± 4/2712 در گروه ایزوپروترنول به mmHg/sec 09/149 ± 4592 شد. همچنین دوز mg/kg 2 تاکرولیموس، LVEDP افزایش یافته در گروه ایزوپروترنول به 68/0 ± 6/17 را به mmHg 22/0 ± 6/5 کاهش داد (p<0.001). درمان با تاکرولیموس موجب کاهش 50 – 70 درصد پراکسیداسیون لیپیدی با کاهش میزان مالون دی آلدهید سرم و عضله قلب در مقایسه با گروه ایزوپروترنول شد (p<0.001). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تاکرولیموس اثرات محافظتی قوی روی انفارکتوس قلبی به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی قوی و مهار پاسخ های التهابی اعمال میکند.