بارگیری پیروکسیکام در سرامیک شیشه فسفاته مزومتخلخل و بررسی ویژگی های فیزیکوشیمیایی آن

Abstract

سابقه و زمینه: جاذب های سطحی متخلخل می توانند به عنوان حامل مناسبی در دارورسانی مورد استفاده قرار گیرند. پیروکسیکام یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی که بر اساس رده بندي نوين FDA (Biopharmaceutics Classification System) جزو داروهاي كلاس II می باشد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی قابلیت سرامیک شیشه فسفاته مزومتخلخل در بارگیری پیروکسیکام و رفتار رهش دارو از این حامل بود. روش: در مطالعه حاضر، بارگیری پیروکسیکام در سرامیک شیشه با استفاده از حلال دوگانه (استونیتریل/دی کلرومتان) به روش حذف حلال انجام گردید.قابلیت و کارایی بارگیری دارو توسط سرامیک شیشه و رفتار رهش دارو از حامل مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: میزان حداکثر بارگیری پیروکسیکام در سرامیک شیشه (F7) تقریبا 45 % بدست آمد. انتخاب حلال مناسب بارگیری، روش بارگیری و زمان مناسب بارگیری در افزایش میزان بارگیری بهینه دخیل هستند. مطالعات کریستالوگرافی اشعه ی X و آنالیز حرارتی (DSC) نشان داد که طی فرآیند بارگیری تغییر شکل کریستالی دارو رخ نمی دهد. همچنین مطالعات FT-IR هیچ تداخلی بین دارو و حامل نشان نداد. کاهش در میزان سطح ویژه و حجم تخلخل ها در سرامیک شیشه بارگیری شده نسبت به سرامیک شیشه خالص در مطالعاتBET نشانگر حضور دارو درون تخلخل های حامل بود. نتایج مطالعات رهش دارو بیانگر حضور دارو در سرامیک شیشه و رفتار مناسب آزاد سازی دارو توسط حامل بود. نزدیک 60 ٪ دارو طی 3 ساعت اول تست انحلال و تقریبا بالای 90 ٪ دارو طی 12-8 ساعت در محیط انحلال از فرمولاسیونF7 آزاد شد. به نظر می رسد سرامیک شیشه مزومتخلخل حامل دارویی توانمندی در کنترل رهش دارو و افزایش فراهمی زیستی داروی کم محلولی همچون پیروکسیکام باشد.