ارزیابی اثر متادون و سولفات منیزیم بر تحمل به بی دردی و وابستگی ناشی از مورفین

Abstract

با توجه به افزايش مصرف انواع ضد دردها و بخصوص ضد دردهاي مخدري در جوامع امروزي بدون توجه به مخاطرات محتمل در خصوص وابستگي ثانوي به مصرف آنها يا پيدايش پديده تحمل كه منجر به افزودن تدريجي دوز براي رسيدن به اثرات ضد دردي در بيمار مي شود مطالعه بررسی اثرات متادون و سولفات منیزیم در پیشگیری از تحمل و وابستگی در miceامري ضروري مي نمود. در این مطالعه گروههای متفاوتی از مایس سالين+ (10 mg /kg , ip) مورفین (30 mg /kg , ip) و سالين(10 mL /kg , ip) + متادون(4.5 mg /kg , ip) و سالين(10 mL /kg , ip) + مورفین (30 mg /kg , ip) + متادون(0.5,1,1.5 mg/kg , ip) و سالين(10 mL /kg , ip) + مورفین (30 mg /kg, ip) + سولفات منیزیم (20,40,60 mg/kg , ip) و سالين(10 mL /kg , ip) + مورفین (30mg/kg,ip) + متادون(0.5 mg/kg,ip) + سولفات منیزیم (20 mg/kg,ip) را روزانه یکبار بمدت 4 روز دریافت کردند. برای ارزیابی میزان تحمل ایجاد شده، اثرات ضد دردی مورفین با تزریق (9 mg/kg , ip)بعد از 24 ساعت از آخرین دوز مورفین (روز پنجم) در هر یک از گروههای کنترل و تست با استفاده از Hote-plate اندازه گیری شد. برای اندازه گیری میزان وابستگی نالوکسان (5 mg /kg,ip)، 2 ساعت بعد از آخرین دوز مورفین روز چهارم تزریق شد. مشاهده شد که تجویز سولفات منیزیم قبل از مورفین تحمل و وابستگی به مورفین را بطور معنی داری کاهش می دهد. در مورد تجويز متادون قبل از مورفين نيز تحمل به مورفين بطور معني داري كاهش يافت. اما در مورد وابستگي به مورفين نتايج مؤيد يكديگر نبوده و تناقضاتي در رفتار موش مشاهده گشت. طبق نتایج میتوان بیان کرد که متادون و سولفات منیزیم به تنهایی می تواند بر روی کاهش علایم بی دردی و تولرانس ناشی از مورفین مؤثر باشند. اما در مورد تزريق همزمان متادون و سولفات منيزيم نتايج به گونه اي بوده است كه مطالعات بيشتري در اين مورد بايد صورت گيرد.