بررسی تاثیر پراکندگی های جامد گلی کلازید کراس پوییون در کاهش قند خون رت ها

Abstract

گلی کلازید به عنوان یک داروی کاهش دهنده قوی قند خون، از طریق تحریک ترشح انسولین باعث کاهش قند خون می شود. گلی کلازید عملاً نا محلول در آب می باشد. جهت افزایش سرعت انحلال و جذب این دارو از دستگاه گوارش، پراکندگی جامد دارو به روش (Co-grinding) تهیه شد. سپس اثر هیپوگلیسمیک دارو در پراکندگی جامد دارو – کراس پویدون در نسبت 1 به 1 ، مخلوط فیزیکی مربوطه و گلی کلازید خالص ارزیابی شد. این بررسی در 3 گروه 6 تایی از رت های سالم با محدوده وزنی 200 تا 250 گرم انجام گرفت. هر سه گروه با تزریق mg/kg60 استرپتوزوسین (بعد از گذشت 72 ساعت) دیابتی گردیدند، به رت های گروه اول تا سوم به ترتیب، mg/kg 40 از داروی خالص ، معادل mg/kg 40 گلی کلازید، از مخلوط فیزیکی دارو– کراس پویدون در نسبت 1:1 و معادل mg/kg 40 گلی کلازید، از پراکندگی جامد مربوطه تجویز گردید. در زمانهای 0، 1، 3، 6، 8، ساعت پس از تجویز دارو، خونگیری از طریق ورید انتهای دم حیوان انجام و قند خون با دستگاه گلوکومتر اندازه گیری شد. آنالیز داده ها به روشOne-Way ANOVA (آزمون Tukey) نشان داد که پراکندگی جامد دارو بطور معنی داری (p< 0.05) اثر هیپوگلیسمیک بیشتری در مقایسه با مخلوط فیزیکی و داروی خالص دارد. این اثر به ویژه در ساعات اول و سوم چشمگیرتر بود. سطح زیر منحنی (AUC) غلظت گلوکز در برابر زمان، در مورد داروی خالص، مخلوط فیزیکی و پراکندگی جامد به ترتیب 5/3090، 8/3018، 2374 میلی گرم در ساعت بر دسی لیتر بود. نتایج بدست آمده، تصدیق می کند که پراکندگی جامد دارو با افزایش سرعت انحلال گلی کلازید، منجر به افزایش سرعت و میزان اثر کاهندگی قند خون گردیده و کاهش دوز و عوارض جانبی دارو را امری ممکن می سازد.