مطالعه اثر داروی کاربامازپین بر آلودینیای ناشی از سیس پلاتین در رتهای نر

Abstract

مقدمه: نوروپاتی محیطی از عوارض وابسته به دوز برخی از داروهای ضدسرطان چون ترکیبات تاکسان، آلکالوئیدهای وینکا و ترکیبات پلاتین است که به همراه سندرم درد نوروپاتیک می باشد. در مطالعات حیوانی سیس پلاتین به عنوان مدل تجربی درد نوروپاتیک کاربرد دارد. تزریق داخل صفاقی این دارو در حیوانات نوروپاتی، آلودینیا مکانیکی و هیپرآلجزیا ایجاد می کند. هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثرات احتمالی داروی کاربامازپین بر درد نوروپاتیک ناشی از سیس پلاتین و مقایسه اثرات این دارو با داروی مورفین در تست tail flik بود. روش کار: آزمایشات بر روی موش های صحرائی نر نژاد wistar با محدوده وزنی 180 الی 220 گرم انجام پذیرفت. در گروه حیوانات دست نخورده (intact) تنها تست tail flick انجام گرفت. در سایر گروه ها تزریق داخل صفاقی سیس پلاتین) (5mg/kg انجام گرفت و در روز پانزدهم پس از تزریق تستtail flick انجام گرفت. از روز پانزدهم، داروی کاربامازپین به صورت خوراکی در دوزهای (5,10,15 mg/kg) در سه گروه مجزا به حیوانات داده شد. تست tail flick در روزهای 10،5،0 پس از شروع مصرف کاربامازپین انجام گرفت. در گروه دیگر بصورت مجزا در روز پانزدهم پس از تجویز سیس پلاتین اثرات حاد تزریق داخل صفاقی مورفین (5mg/kg i.p.) توسط آزمون tail flick بررسی گردید. نتایج و یافته ها: تجویز حاد کاربامازپین در دوزهای (10,15 mg/kg) و تجویز مزمن این دارو در دوزهای (5,10,15mg/kg) به شکل خوراکی به صورت معنی داری (p<0.05) در درمان درد نوروپاتیک ناشی از سیس پلاتین موثر بود. علاوه بر این مقایسه اثرات داروی کاربامازپین با مورفین نشانگر آن بود که اثرات حاد کاربامازپین در دوز 15mg/kg به شکل خوراکی مشابه اثرات حاد تزریق داخل صفاقی مورفین در دوز 5mg/kg است. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصله نشانگر اثرات درمانی کاربامازپین بر روی درد نوروپاتیک سیس پلاتین بوده و احتمال دستیابی به جایگزینی مناسب برای داروهائی که در شرایط فعلی مورد استفاده قرار می گیرند وجود دارد. با این وجود مکانیسم دقیق عمل کاربامازپین در بهبود این گونه دردها همچنان واضح و روشن نمی باشد.