ارزیابی اثر نیکوراندیل و گلی بن کلامید بر تحمل نسبت به اثرات ضد دردی مرفین در موش سوری نر

Abstract

مقدمه تحمل و وابستگی به اثرات متعدد مرفین خصوصاگ‍ اثرات ضد دردی آن یکی از مشکلات و عوامل محدودکننده مصرف اپیوئیدها در بیماران مبتلا به دردهای حاد و مزمن است. از دیرباز جهت کاربرد مزمن این داروها روشهای متعددی از جمله بکارگیری دوزهای فزاینده جهت کاهش تحمل و وابستگی بکار گرفته شده است. مطالعات مختلفی در راستای شناسایی عواملی که بتواند تحمل و وابستگی را کاهش دهند صورت گرفته و همگی بیان م‌ید این هستند که جهت کاهش این علایم شناخت مکانیسمهای دخیل در تحمل و وابستگی ضروری است. یک دسته از مکانیسمهایی که در تحمل و وابستگی به اپیوئیدها و از آن جمله مرفین مطرح است نقش سیستم نیتریک اکساید (NO) می باشد . هدف هدف از این مطالعه حاضر بررسی اثرات نیکوراندیل و گلی بن کلامید که با مداخله در سیستم نیتریک اکساید و کانال های پتاسیمی حساس به ATP عمل می کنند در پدیده تحمل نسبت به اثر ضد دردی مرفین می باشد.روش کار گروههای 8 تایی از موش سوری(30-20گرم) بطور تصادفی انتخاب شده و رژیم های درمان ذیل را دریافت کردند. مرفین (mg/kg,ip 50) ، مرفین (mg/kg, ip50) + سالین (ml/kg, ip10)و گروه های درمانی (مرفین ( mg/kg, ip50) + نیکوراندیل (mg/kg,ip10و5و5/2)و گروه درمانی مرفین (mg/kg, ip50) + گلی بن کلامید) mg/kg,ip15و10و5)و گروه درمانی مرفین (mg/kg, ip50) + موثر ترین دوزاز نیکوراندیل (mg/kg, ip10) و گلی بن کلامید (mg/kg, ip5) ، رژیم مذکور روزی یکبار و به مدت 5 روز تزریق گردید. جهت ارزیابی میزان تحمل ایجاد شده به اثرات ضد دردی مرفین ، با تزریق مرفین (mg/kg,ip9) مرفین در روز ششم در هر یک از گروههای فوق الذکرو با استفاده از روش Hot-plate نتایج اندازه گیری شد .نتایج نتایج بررسی ها نشان داد که در گروه هایی که مرفین به همراه نیکوراندیل (mg/kg,ip 10و5) دریافت کرده بودند میزان تحمل نسبت به اثرات ضد دردی مرفین به صورت معنی داری افزایش یافت (05/0 > p). اما در گروهی که مرفین به همراه گلی بن کلامید (mg/kg,ip 5) دریافت کرده بودند میزان تحمل نسبت به اثرات ضد دردی مرفین به صورت معنی داری کاهش یافت (05/0 > p).