مطالعه ی اثر عصاره ی تازه ی پیاز بر آسیب ناشی از استامینوفن بر روی هپاتوسیت های تازه ایزوله شده ی رت

Abstract

زمینه بسیاری از ترکیبات طبیعی هم اکنون برای درمان اختلالات کبدی در طب سنتی به کار می روند و اثرات آنتی اکسیدانی و حفاظت از کبد برای چندین ترکیب طبیعی بر روی مدل های حیوانی اثبات شده است. پیاز از خانواده لیلیاسه از جمله ترکیباتی است که اثرات حفاظتی آن در برخی مدل های حیوانی مشاهده شده است. استامینوفن پرفروش ترین داروی OTC ضد درد است که آسیب های شدید و کشنده ی کبدی را در انسان و حیوانات آزمایشگاهی ایجاد می کند. در این مطالعه اثرات حفاطتی عصارهی پیاز بر روی سمیت کبدی القا شده با استامینوفن در هپاتوسیتهای ایزولهی رت بررسی شده است. روش کار عصاره ی پیاز به صورت تازه تهیه شده مورد استفاده قرار گرفت. و به منظور استاندارد سازی عصاره ی مورد استفاده از آنالیزMS / GC استفاده شد. هپاتوسیت ها از رتهای نر بالغ Sprague-Dawley که قبلا تحت درمان با بتا- نفتو- فلاون قرار گرفته بودند، با استفاده از متد پرفیوژن کبدی با محلول کلاژناز به دست آمده و سوسپانسیون های سلولی حاصله تحت اتمسفر ( O295% و CO2 5%) قرار گرفتند. عصاره ی پیاز بر اساس 3 پروتکل درمانی زمان بندی شده (30 دقیقه قبل، در دقیقه صفر و 30 دقیقه بعد از القاء سمیت) به سوسپانسیون های سلولی اضافه شد. استامینوفن به منظور القاء سمیت به کار رفت. تولید گونه های فعال اکسیژن با استفاده از اسپکتروفلوریمتری DCFH-A، مرگ سلولی با تست تریپان بلو و پتانسیل غشاء میتوکندری با اندازه گیری فلورسانس Rhodamin 123 بررسی و تعیین گردید. نتایج عصاره ی پیاز تقریبا به طور قابل مقایسه ای با NAC در جلوگیری از کاهش پتانسیل غشاء میتوکندری ها و نیز مرگ سلول های کبدی موثر بود. همچنین در جلوگیری از تشکیل گو نه های فعال اکسیژن نیز موثر بود.