بررسی میزان سوء استفاده دارویی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

زمینه و هدف کار سوء مصرف مواد و وابستگی به آنها در حال حاضر به عنوان یکی از چالش های مهم اجتماعی ، بهداشتی و سیاسی در سراسر جهان مطرح می باشد. لذا هدف اصلی از این پژوهش بررسی شیوع سوء مصرف مواد اعتیاد آور بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر تبریز می باشد. مواد و روش کار این تحقیق یک بررسی توصیفی مقطعی است که روی 420 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر تبریز با میانگین سنی 26/22 در مقاطع سنی 28-18 به طریق نمونه گیری تصادفی و جمع آوری اطلاعات توسط پرسش نامه انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیر ها از نرم افزار Excel و منحنی رگرسیون لجستیک (Logistic Regression) و نرم افزار SPSS 15.0(آزمون مربع کای Chi Square) استفاده شد . یافته ها نتایج این بررسی نشان داد که 56/37% از دانشجویان (82/61% از مردان و 46/19% از زنان) سابقه حداقل یکبار سوء مصرف داروها و مواد اعتیاد آور را داشتند. بیشترین موادی که سوء مصرف می شدند عبارت بودند از کدئین (29/52%)، آرام بخش ها (47/27%)، متیل فنیدات (03/15%) و الکل (18/12%). از نظر وضعیت ت‌أهل، 09/28% از مت‌أهلین و 23/38% از مجردین سابقه سوء مصرف را ذکر کردند. 28/29% از دانشجویانی که در منزل شخصی همراه خانواده زندگی می کردند و 72/37% از دانشجویان ساکن خوابگاه ها و 50% از دانشجویانی که در منزل اجاره ای تنها و بدون خانواده زندگی می کردند سابقه حداقل یک بار سوء مصرف داروها و مواد اعتیاد آور را ذکر کردند.بیشترین علت سوء مصرف در دانشجویان تقلید از دوستان (72/31%) ، لذت (10/33%) و کنجکاوی (41/52%) ذکر شد. نتیجه گیری شیوع سوء مصرف در دانشجویان پسر بیشتر از دانشجویان دختر و در دانشجویان ساکن منازل اجاره ای و خوابگاه ها بیشتر از دانشجویانی بود که در منزل شخصی همراه خانواده زندگی می کردند. مهم ترین علت سوء مصرف در بیشتر دانشجویان کنجکاوی ذکر شد. بنا بر این تحقیق پیشنهاد می گردد که والدین و مسئولین دانشگاه ها نظارت بیشتری در زمینه حل مشکلات روانی ، عاطفی و اجتماعی جوانان داشته باشند.